Widać szwy. Uparłem się i słucham. Mp3, akurat odcinek 27 wybrany na chybił trafił i jest to rozmowa Settembriniego z Castorpem opisana w poprzedniej notce o tej powieści. Trafiłem dokładnie w punkt. Urok trochę ulotnił się i widać szwy, tak to jest, im więcej wiemy tym mniej czujemy. Szmat czasu, pierwszy raz czytałem jako 20-letni młodzieniec, studiowałem wtedy brrrr ekonometrię i statystykę. Straszne brednie zwłaszcza tam gdzie mniej matematyki było a dominowała ekonomia. Książki były odtrutką. Teraz już mam z górki do dołka. T.Mann ponoć pisał tę powieść od 1912 do 1924. Długo. Czy był to więc efekt natchnienia czy też żmudnej pracy. Ja też teraz żmudnie ale chaotycznie czytam o powieści i słucham powieść. Wiedzę o powieści mam nieporównanie większą ale czy ten młodzieńczy zachwyt i urok znów pojawi się. Widać szwy, ale będę odsłuchiwał dalej... Ciekawe doświadczenie, czytać mając już dużą wiedzę o powieści i autorze też trochę.
Zasłona Mai.
