na przykładzie pewnego teatru...
Opisywałem w poprzedniej notce polityczne zawłaszczenie tego teatru przez PiS i jego nominata Ch. Ale przecież nie w tym rzecz, czy istota problemu, to tylko wierzchołek góry lodowej, medialnie spektakularny temat. Reszta jest niewidoczna.
Istotą rzeczy jest zawłaszczenie tego teatru, szerzej bardzo wielu instytucji, przez człowieka państwowego od bardzo wielu lat, być może powinienem napisać "człowiek państwowy". Nepotyzm nie tylko polityczny bo ten jest najbardziej widoczny. Nepotyzm jest wszędzie. Jak to dzieje się, że np dyrektor Z. jest zwalniany bo chciał dać pewnemu wybitnemu i uznanemu reżyserowi wysokie honorarium, czyli ile więcej 20, 30 tys zł? I co od tego teatr czy szerzej instytucja zawali się? Diabeł tkwi w szczegółach a te są niewidoczne bo np dotacje, wynagrodzenia są niewidoczne i objęte tajemnicą. Trzeba znać wysokość dotacji oraz relacje pomiedzy funduszem wynagrodzeń a funduszem przeznaczonym na realizację ustawowego celu instytucji oraz mieć porównanie jak to jest w innych instytucjach tego typu. Otóż dotacja bardzo często idzie w większości, niekiedy w całości, na wynagrodzenia człowieka państwowego, a na właściwy cel instytucji czy to teatr (czy szpital czy inna instytucja) nędzne resztki. I są takie przypadki gdy dyrektor teatru panstwowego mowi, że najlepiej dla teatru jest gdy teatr "nic nie gra", wtedy cała dotacja może iść na fundusz wynagrodzeń. Najlepiej dla człowieka państwowego który opanował teatr, szerzej różne instytucje, bo przecież mechanizm jest uniwersalny. Każda próba większego finansowania właściwego celu instytucji budzi wrzask człowieka państwowego często nepotycznie tam zagnieżdżonego. I tak to w tym teatrze było, rozdęty fundusz płac oraz premii pochłaniał całą prawie dotację, a na wystawianie sztuk były nędzne resztki. Wtedy każda próba realizacji właściwego celu np kosztem choćby niewielkiego zmniejszenia premii budzi wrzask a sytuacji pilnuje "grupa trzymająca władzę" w tej instytucji. Np gł.księgowa donosi do instytucji dotującej o naruszeniu dyscypliny finansowej. Jest reprezentantem nepotycznej grupy czy współpracujących grup stworzonych przez nepotycznego człowieka państwowego. Czyli to, że dyrektor chciał zrealizować właściwy cel instytucji tzn wystawić sztukę w reżyserii znanego reżysera jest "naruszeniem dyscypliny finansowej" a może naruszeniem zwyczajów w tej instytucji gdzie człowiek państwowy przyznaje sobie niemoralnie wysokie premie. Nie można np zmniejszyć o 5% premii, tylko w jednym miesiącu zresztą, aby wystawić sztukę w reżyserii pewnego artysty. Zresztą szersze zjawisko, jakie są np relacje w służbie zdrowia pomiędzy wynagrodzeniami lekarzy a środkami na leczenie, wszystko wymaga analizy i zagłębienia się w szczegóły.
Tak więc zagłębiłem się teraz w znane mi w tym przypadku szczegóły, ale tutaj potrzeba jest wiedza o niewidocznych i ukrywanych faktach, często chronionych sankcją prawną. Nepotyczny człowiek państwowy umie o siebie zadbać i jest to bardzo szerokie zjawisko, dominujące. "Cel statutowy" tego skorumpowanego, niemoralnego państwa to tylko fikcja i bajka dla wykluczonych czy ogłupionych, państwo to my mówi nepotyczny człowiek państwowy, nasze przywileje, wynagrodzenia, emerytury, praca udawana i pozorna, często wręcz szkodliwa. Sędziowie, system prawny choćby, policja, wszyscy politycy i partie ... na wymienienie wszystkich szkoda mojego czasu. Demokratyczne państwo prawa... itp, itd i takie inne bzdury.
