„Granie na komputerze to jak używanie narkotyków. Kiedy ktoś zacznie grać, kiedy wejdzie w świat gier, trudno jest wyjść z tego i trudno to rzucić…”.
z księgi „Zapisy przemówień Chrystusa”
„(…)Tylko Sam Bóg może pomóc ci uniknąć zła i uratować cię od krzywd i kontroli szatana. Nic oprócz Boga nie może uratować cię od morza cierpienia, abyś nie musiał już się trudzić. O tym decyduje istota Boga” („Słowo ukazuje się w ciele”).
Kiedy przestaniesz... grać w te gry?
Yang Jie: Hej, wszystko dobrze? Chyba coś cię martwi.
Chen Huiqin: Mam znowu kłopoty z synem. Po prostu... cały czas gra w gry. Prywatna szkoła nie pomogła. Ciągle przesiaduje w kafejkach internetowych. Już... nie wiemy, co robić.
Yang Jie: Huiqin, nie on jedyny. Dziś wiele dzieci robi podobnie. Gry internetowe już wielu zniszczyły. Te dzieciaki w kawiarenkach tylko marnują sobie życie. Trudno rozwiązać ten problem. Myślę, że jest na to jeden sposób. Powinien zacząć wierzyć w Boga. Bóg jest wszechmogący. Wiem, że Bóg może mu pomóc.
Chen Huiqin: W Boga? Bóg może ustrzec moje dziecko od gier?
Yang Jie: Jeśli naprawdę wierzysz w Boga, to on na pewno zostanie zbawiony. Znałam kogoś innego, kogo dziecko też było uzależnione od Internetu. Prawie wyrzucili go ze szkoły. Kiedy usłyszał świadectwo wiary w Boga, wreszcie wyleczył się z uzależnienia od gier. Nawet osoby zmagające się z alkoholizmem czy narkomanią mogły to przerwać, dzięki wierze w Boga. Jeśli zaprowadzisz syna do Boga, nie popełnisz błędu.
Chen Huiqin: Czy to prawda? W ten sposób... mój syn może się naprawdę wyleczyć? Jak mamy to zrobić? Przydałaby mi się pomoc.
Yang Jie: Dla mnie to też jest nowe, nie wiem zbyt wiele. Ale słuchaj: jutro mamy wolne. Mogę przyprowadzić znajomą, która nam więcej powie. Tak?
Chen Huiqin: Tak. Przyjdźcie do mnie. Oboje posłuchamy.
Yang Jie: Świetnie!
He Jing: Całkowicie rozumiem, jak się czujecie. Kilka lat temu, nasze dziecko też było uzależnione od gier internetowych. Codziennie tylko grał, nie uczył się. Byłam u skraju sił. W tamtym czasie nie wiedziałam, gdzie się zwrócić. Byłam zrozpaczona. Obmyślałam różne sposoby na złamanie jego uzależnienia. Robiłam to, co powinnam robić, próbowałam wszystkich znanych metod. Biliśmy go. Krzyczeliśmy. Ignorowaliśmy. Próbowaliśmy terapii, ośrodka leczenia uzależnień, nic nie pomagało. W tamtym czasie dużo płakałam.
Chen Huiqin: My się tak właśnie czujemy.
He Jing: Kiedy miałam już porzucić nadzieję, mój kuzyn opowiedział mi o Bogu. Powiedział, że Bóg naprawdę istnieje i nad wszystkim panuje. Jeśli ludzie modlą się do Boga, wierzą w Niego i polegają na Nim, nawet w trudnych chwilach, to Bóg rozwiąże ich problemy i pomoże im.
Liu Zhiyuan: To prawda.
He Jing: W sercu już wiedziałam, że Bóg jest prawdziwy, a kiedy to wszystko usłyszałam, poczułam że znalazłam ratunek. Wiedziałam, że nasze dziecko będzie zbawione. Oboje uwierzyliśmy w Boga.
Chen Huiqin: I co dalej?
He Jing: Zaczęliśmy brać syna na spotkania, polegaliśmy na Bogu, mówiliśmy Mu o naszych trudnościach. Na początku wciąż nałogowo grał i miał nawrót uzależnienia. Więc dalej modliliśmy się do Boga i prosiliśmy, żeby zbawił nasze dziecko. Często czytaliśmy Słowo Boże i przekazywaliśmy synowi prawdę, a Duch Święty nas oświecał i prowadził.
Liu Zhiyuan: Mhm.
He Jing: Wreszcie nasz syn zaczął rozumieć prawdę. Dostrzegł krzywdę gier internetowych. Chciał wydobrzeć i każdego dnia nabierał sił. Gry internetowe zaczęły go faktycznie męczyć. Te gry go rozpraszały, stały się nudne i nie miały w ogóle sensu. Wreszcie przestał grać i wrócił do nauki. Później kilku kolegów próbowało go znów wciągnąć do grania. Ale im odmówił. To wszystko jest możliwe przez prawdziwą wiarę w Boga.
Liu Zhiyuan: Tak.
He Jing: Więc ci, którzy naprawdę wierzą w Boga, mogą uzyskać zbawienie i uwolnić się od szatana.
Chen Huiqin: Wasze dziecko wyleczyło się przez wiarę w Boga. W takim razie nasz syn też może się w ten sposób wyleczyć.
He Jing: Tak,może.
Chen Huiqin: To... wasz syn uwierzył w Boga, bo wy tego chcieliście? Dzieci po prostu chcą się bawić.
Li Xiangming: Racja. Na pewno to nie takie proste, aby zaczęły wierzyć?
Liu Zhiyuan: Zgadza się.
Li Xiangming: Co powiedzieliście dziecku, żeby uwierzył w Boga? Nasz Xinguang jest przyklejony do gier. W ogóle nas nie słucha. Wścieka się, gdy poruszamy ten temat. Trudno się z nim porozumieć. Jak sprawić, aby uwierzył w Boga?
Chen Huiqin: Właśnie.
Liu Zhiyuan: Mm. To bardzo celna uwaga.
He Jing: Mhm.
Liu Zhiyuan: Z naszym synem na początku też tak było. Prosiliśmy, aby przestał grać, ale bez rezultatu. Ilekroć próbowaliśmy z nim rozmawiać, nie odpowiadał albo nas unikał. Albo wpadał w furię. To było nie do wytrzymania.
Chen Huiqin: Tak.
Liu Zhiyuan: My też nie mogliśmy rozmawiać z synem.
He Jing: Mhm.
Liu Zhiyuan: A potem usłyszałem te wyjątkowe słowa Boga. Przeczytajmy je.
Li Xiangming/ Chen Huiqin: Dobrze. Dobrze.
He Jing: Ja przeczytam.
Liu Zhiyuan: Świetnie.
He Jing: „Wielu być może i wierzy w Boga, z pozoru będąc bardzo uduchowionymi, ale jeśli chodzi o to, jak traktować swoje dzieci i jak dzieci powinny traktować swoich rodziców, ludzie nie mają w swoich poglądach i postawach żadnego pojęcia jak wdrożyć prawdę w praktyce i jakie zasady stosować podchodząc do tych spraw i zajmując się nimi. W oczach rodziców, rodzic jest zawsze rodzicem, a dziecko jest zawsze dzieckiem. Więc, relacja pomiędzy rodzicami a dzieckiem staje się trudna. Wiele problemów wynika z faktu przyjmowania przez rodzica swojej pozycji jako takiej i brania siebie zbyt poważnie; zawsze postrzegają siebie jako rodzica, jako osobę starszą i myślą: Dzieci zawsze muszą słuchać swoich rodziców, i ten fakt nigdy się nie zmieni - co prowadzi to odrzucenia rodziców przez dzieci. Taki punkt widzenia prowadzi ich do nieszczęścia i udręki, a dzieci – do nieszczęścia i wyczerpania. Czyż tak nie jest? Czyż nie jest to oznaka braku zrozumienia prawdy? Kiedy ludzie nie rozumieją prawdy, zawsze są kontrolowani przez swój status i jak mogliby w rezultacie nie ucierpieć? Jak w takim przypadku ma być praktykowana prawda? To jest bardzo proste. Wystarczy być zwyczajnym człowiekiem. Traktuj swoje dzieci i członków swojej rodziny tak samo jak zwyczajnego brata lub siostrę. Choć masz odpowiedzialność, cielesną relację, to twoja postawa i perspektywa powinna być taka sama jak w przypadku przyjaciół albo zwyczajnych braci i sióstr. Czyli nie możesz kontrolować, nie możesz ograniczać swoich dzieci i stale starać się panować nad nimi oraz mieć całkowitą kontrolę nad nimi. Niech popełniają błędy, niech mówią niewłaściwe rzeczy, niech robią dziecinne i niedojrzałe rzeczy, niech popełniają głupstwa. Bez względu na to, co się dzieje, usiądź i spokojnie z nimi porozmawiaj, komunikuj się i szukaj. Nie sądzisz, że takie podejście jest dobre? Czy nie jest właściwe?”
Liu Zhiyuan: Amen!
He Jing: Dzięki Bogu.
Li Xiangming: To bardzo trafne. Tak właśnie jest.
Liu Zhiyuan/ Chen Huiqin: Tak.
Źródło: Kościół Boga Wszechmogącego
Zalecenie: Film o wierze w Boga
