Ostatnia konferencja prasowa (34)

the beatles 34

Konferencja (a dokładniej jej obszerne fragmenty) nie jest naprawdę ostatnia, bo i w późniejszych czasach Beatlesi rozmawiali z dziennikarzami z powodu różnych okazji. Ta jednak miała miejsce w Los Angeles dzień przed ich ostatnim koncertem.

Choć od triumfalnego roku 1964 minęły raptem dwa lata, widzimy zupełnie inny świat. Nieco znudzeni członkowie zespołu, siedzący na obrotowych taboretach, nie udwawali już, że są wesołkami podbijającymi świat, czego zdaje się nie zauważyli niektórzy repotrerzy, wciąż zadający pytania o wygląd[1] i wrażenia z Ameryki. Inni jednak całkiem poważnie atakowali grupę, jakby lata świetności miała już za sobą.

konferencja

Q	Jeden z waszych rodaków wczoraj lub przedwczoraj powiedział, że amerykańskie kobiety nie przyjęły mody na noszenie spódniczek mini, bo mają brzydkie nogi. Chciałabym się spytać, co sądzicie o nogach amerykańskich kobiet.
R	Jeśli nie noszą spódniczek mini, to skąd wiedział, że mają brzydkie nogi? ☺
Q	Kto wpadł na pomysł zakazanej okładki z lalkmi i mięsem?
J	Fotograf, który ją robił.
Q	A co to ona oznacza?
J	Nigdy nie pytaliśmy go o to.
Q	Czy będąc tu w Stanach od tygodnia, uważacie, że wszystko zostało już wyjaśnione w kwestii religijnej? Czy możecie powtórzyć i wyjaśnic to zostało powiedziane w Chicago?
J	Nie mogę tego jeszcze raz powtórzyć, ponieważ nie pamiętam co powiedziałem.
Q	Cóż, możesz wyjaśnić uwagi, które zostały przypisane tobie?
J	Powiedz mi co masz na myśli, a ja odpowiem ci czy się zgadzam czy nie.
Q	W gazetach, tutejszej prasie, opisane są niektóre kwestie dotyczące ciebie… Dotyczą porównania popularności Beatlesów z Jezusem Chrystusem. Tego, że Beatlesi są bardziej popularni. Spowodowało to wiele kontrowersji i wywołało rozgłos w naszym kraju, czego oczywiście jesteś świadom.
P	Wiedziałeś o tym John? Wywołałeś rozgłos.
Q	Możesz teraz wyjaśnić te uwagi?
J	Mógłbym to wyjaśniać 800 razy. Mogłem powiedzieć „telewizja” lub cokolwiek innego, to wystarczająco jasne. Użyłem słowa „Beatles” bo wiem o nich nieco więcej niż o telewizji. Mogę to powtarzać dowolną ilość razy ☺. Nie mam jednak takich możliwości promocyjnych.
Q	John, jakie są twoje ulubionye zepoły w Stanach Zjednoczonych?
J	Jest ich kilka. Byrds, (Lovin) Spoonful, Mamas and Papas… z jednej strony…
P	Beach Boys.
J	…a Miracles i podobne z drugiej strony.
Q	Moje pytanie dotyczy pieniędzy. Spodziewam się, że, jeśli nadal macie umowę z US Internal Revenue Department dotyczącą zapłaty podatków przez Anglię do nich. Stąd nastepna część pytania, jak dużo zyskaliscie w czasie trasy po Stanach, i jeśli to prawda, ile straciliście?
G	Nie wiemy tego.
P	Nic nie wiemy. Nie zajmujemy się stroną finansową.
G	I nie martwimy się o to szczególnie.
J	Po prostu dowiadujemy się ile dostajemy na końcu.
Q	Sprawy podatkowe…
P	Płacimy podatki, ale nie wiemy jak dużo i nie wiemy jak to wygląda. Gdybyśmy zaczęli się tym martwić, z nerów bylibyśmy wrakami.
Q	Chciałbym skierować to pytanie do rozrabiaków. John i Paul, w niedawnym artykule magazyn Times ośmiesza muzykę pop. Stwierdzono w nim również, że „Day Tripper” dotyczy prostytutki.
P	Tak?
Q	A „Norwegian Wood” opowiada o lesbijkach.
P	Tak?
Q	Chciałbym się dowiedzieć jakie były wasze zamiary gdy pisaliście te utwory i jaka jest wasza opinia na temat krytyki współczesnej muzyki zaprezentowanej przez Times'a.
P	Próbowaliśmy jedynie napisać piosenki o prostytutkach i lesbijkach, to wszystko. (sala wybucha śmiechem) Odpowiedź w stylu Ringo. ☺
Q	W przyszłości będziecie działać osobno?
P	Pewnie razem
Q	Tak, ale… (pytanie do) Johna Lennona, czy nie kręcisz filmu sam?
J	Tak, ale to tylko kawałek wakacji między byciem Beatlesem.
Q	Tu Fred Paul z KAXK. Witam was, chciałbym zadać pytanie, którego nikt do tej pory jeszcze nie zadał.
J	O nie…
Q	Co zrobicie jak bańka pęknie?
J	To jego stary żart. Zadaje to pytanie na każdej konferencji prasowej, żeby przedłużyć spotkanie.
Q	Myślicie, że będziecie mieli trasę w następnym roku?
J	Spytaj Briana. Być może.
P	Być może Fred. Brian zajmuje się tym wszytskim
Q	Przyjechaliści dziś z Hollywood w opancerzonym busie, który został otoczony przez uwielbiających was fanów. Czy macie okazję chodzić ulicą nierozpoznani, lub możecie iść do kina, aby obejrzeć film o sobie?
J	Jak zgaszą światło. ☺
P	Możemy to zrobić w Anglii. Jest nam łatwiej Anglii niż tutaj. Głównie dlatego, że Anglię znamy lepiej.
R	Byłoby łatwiej, ale tu jesteśmy w trasie, więc ludzie wiedzą, gdzie jesteśmy. Dlatego wszędzie są tłumy.
P	(udając zdziwienie do Ringo) Oooo…
R	Tak, tak. Ja tu pracuję! ☺
Q	Paul, wielu z czołowych artystów i muzyków w dziedzinie pop mówi dziś, że Beatlesi wywarli znaczący wpływ na ich muzykę. Czy istnieją artyci, którzy mają duży wpływ na Ciebie i twoją muzykę?
P	O tak. Niemal każdy. Bierzemy od innych tyle ile inni biorą od nas.
Q	Czy można prosić o podniesienie poziomu mikrofonów?
R	(komentuje) Chłopcy są trochę głusi.
P	☺
Q	Ringo, czy masz w portfelu zdjęcie twojego dziecka?
R	Nie
Q	Dlaczego?
R	Bo nie noszę żadnych zdjęć.
J	On może je zapamiętać.
Q	Chciałbym spytać o piosenkę „Eleanor Rigby”. Jaka była inspiracja do jej napisania?
J	Dwóch pedziów. (sala wybucha śmiechem) Dwóch przerośnietych chłopców.
P	Robi się obrzydliwie, to konferencja prasowa.
Q	Czy kiedykolwiek korzystaliście z usług sobowtórów?
RJ	Nie
P	Póbowaliśmy namówić Briana Epsteina, ale nie chciał.
Q	Ringo, jedno pytanie – Jaki był twój udział w „What Goes On” i w innych kompozycjach Lennon/McCartney?
R	Umm, około pięciu słów w „What Goes On”. Potem juz nic nie zrobiłem. ☺
Q	Chciałbym, zapytać Paula i Johna. Napisaliście wilele rzeczy, które inni kradną wam, kupują od was i zmieniają aranżacje – Ella Fitzgerald, Boston Pops i im podobni. Jak się czujecie, gdy słuchacie tych nagrań w radiu, w których wykonawcy pozmieniali jakieś elementy, by odpowiadały ich stylowi?
P	Oni nie kradną.
Q	Tak, wiem.
P	Ale powiedziałeś, że kradną. (śmiech w sali) Tak nprawdę myslę, że… Po nagraniu i opublikowaniu utworu każdy może to zrobić. Więc, czy nam się to podoba czy nie zależy od naszego gustu.
Q	Dobrze, zapytam więc tak: Kto najlepiej wykonuje piosenki Beatlesów?
J	My (śmiech w sali)
Q	Kto?
J	My
Q	Wile osób pamięta, jak zaczynaliście karierę w Liverpoolu i Hamburgu, doznaliście poczucia dumy z powodu przyznania MBE a potem nieprzyjemności z powodu późniejszych kontrowersji. Pytanie brzmi: czy kazdy z was indywidualnie, może powiedzieć co najbardziej utkwiło wam w pamięci i co było najbardziej rozczarowujące?
P	Ło!
J	Nie mam pojęcia.
R	Było tego tak wiele.
G	Myślę, że to Manilia była najbardziej rozczarowująca.
J	…a najbardziej ekscytujące jest jeszcze przed nami.
R	…być może najbardziej rozczarowujące.
Q	Leonard Bernstein lubi waszą muzykę. Jak ci się podoba Leonard Bernstein?
P	Bardzo. Jest wielki.
J	Jeden z największych.
Q	Chciałbym przekazać to pytanie Gergowi Harrisonowi, jeśli mogę.
J	(żartując do Georgea) Masz nowy adres?
Q	George, zanim wyjechaliści z Anglii, wydałeś oświadczenie, że jedziecie do Ameryki by was pobito. Czy oznacza amerykańscy fani w porównaniu do brytyjskich, są bardziej wrogo nastawieni…
G	W najmniejszym stopniu.
Q	…czy bardziej entuzjastycznie?
G	Wróciliśmy wtedy z Manili. Pytano się nas „Co dalej?', odpowiedziałem „Mamy chwilę odpoczyku i ruszamy dalej, by znów oberwać”. A z tym pobiciem… Na pewno byliśmy pchani przez wszytkich.
J	Popychani.
G	Popychani w samochodach i w samolocie, tak właśnie było.
Q	Jak więc myslisz, czy więcej tu entuzjastycznie czy wrogo nastawionych fanów?
G	O, zdecydowanie więcej jest tych entuzjastycznych…
P	Jeśli ktoś chce cię bić, to nie jest fanem.
Q	Chciałem zapytać o wasz wizerunek – „chłopaki rozrabiaki”. Jak wasz image zmienił się od 63 roku?
G	Wizerunek jest taki, jak wy go widzicie, więc tylko wy możecie odpowiedzieć.
J	Jedynie ty to wiesz
Q	Kto?
J	Właśnie ty.
Q	No dobrze, ale chciałam znać wasze zdanie. Czy was wizerunek nieco stracił blasku, czy może jest bardziej realistyczny? Chcę znać wasz pogląd.
J	Jesteśmy atakowani za nasze poglądy.
P	Nie możemy mówić o naszym wizerunku. Możemy tylko… Nasz image to coś co widzicie w gazetach. Znamy nasz prawdziwy obraz, który nie jest podobny do… naszego obrazu… (wygląda na to, że coś poplątał – śmiech) Zapomnijmy o tym. ☺
Q	Panie Lennon, czy to prawda, że zamierza pan zrezygnować z muzyki dla kariery w dziedzinie porównywania religii?
J	Nie. ☺ To jeden z tych żartów powtarzanych w kółko?
Q	Jestem pewnien, że wszyscy słyszeli o płonących Beatlesach i ogniskach z Beatlesami…
J	Tęsknimy za nimi.
Q	…a ja zastanawiałem się, czy amerykańskie dziewczęta są niestałe.
R	Wszystkie dziewczyny są niestałe. ☺.
J	Na zdjęciach które widzieliśmy, znajdują się podstarzali DJ-je i dwunastolatki palący na stosie okładki naszych płyt.
Q	Panowie, jak myślicie, co by się stało, gdyby wasza czwórka pojawiła się bez opancerzonych ciężarówek i bez policji?
R	Byłoby dużo łatwiej. ☺
J	Nie można tak zrobić.
P	To zależy. Czasami moglibyśmy działać znacznie prościej bez opacencorzonych busów. Ale dziś raczej tak nie jest.
Q	Czy sądzisz, że moglibyście być fizycznie poszkodowani?
P	Pewnie tak…
J	A ty, jak myslisz?
Q	Tak, myślę, że tak.
Q	W „New York Times” z niedzieli 3 lipca, Maureen Cleave opublikowała artykuł w którym cytuje jednego z Beatlesów, bez wskazywania nazwiska, „Show business jest rozwinięciem działalności religii żydowskiej”.
P	(do Johna) Powiedziałeś to?
Q	Możesz rozwinąć tę myśl?
J	To też do niej powiedziałem. Bez komentarza.
P	Noo… John, powiedz co miałeś na myśli.
J	Myślę, że możesz to odczytać jak chcesz. To takie małe oświaczenie, nie było zbyt poważne.
Q	Paul, żenisz się? Jeśli tak, to z kim?
P	Hmm, pewnie się ożenię, ale nie wim kiedy. Nie mam żadnych planów.
Q	„Tomorrow Never Comes” to ostatni utówr na drugiej stronie, prawda?
P	„Tomorrow Never Knows”.
Q	„Tomorrow Never Knows”. Mółbys mi powiedzieć, jakie mieliście pomysły przy manipulacjami taśmami, John? Czy nagrywałeś śpiew na taśmę i puszczałeś go od tyłu?
P	Nie, nie ma tam odwracania śpiewu. To nagrane jest całkiem prosto. Są tam zapętlone taśmy, każda nieco inna. Słowa są z „Tybetańskiej Księgi Umarłych”.

Te zdania świadczą o tym, że jeśli w życiu zespołu nie nastąpi gruntowna zmiana, już wkrótce zostaną ciekawostką odcinającą kupony od mijającej sławy.

[1] W czasie tej samej trasy, na jednej z konferencji prasowych pojawiło się pytanie o ich długie włosy. George odpowiedział wtedy A widziałeś Rolling Stonesów?