Świetny tytuł co prawda nie ja go wymyśliłem, ani żaden z jego przeciwników, a wprost przeciwnie autorem jest Jarosław Makowski szef think-tanku Platformy. Burzę w Platformie wywołał tym stwierdzeniem. Nie wiem dlaczego przecież ma racje. Donald Tusk jest przecież współwinny tego wszystkiego co spotkało Platformę po jego zarobkowej emigracji. Dobry kapitan nie zostawia statku, gdy jego rejs jest zagrożony! A on to zrobił. Wróćmy jednak do tematu Jarosław Makowski tak skomentował epokę Donalda Tuska- ...Myślę o powiedzeniu wprost, że w tym czasie też popełniliśmy błędy. Świat Donalda Tuska, w którym on formułował swoje odpowiedzi na rzeczywistość, właśnie odszedł do lamusa... Do lamusa? Polityczne śmietnisko bardziej by pasowało. Jednak szef think-tanku okazał odrobinę łaskawości dawnemu szefowi Platformy i nawet ma dla niego nową rolę- ...Dziś potrzebujemy zupełnie innych odpowiedzi. Paradoksalnie wyjazd Tuska, w moim odczuciu, czyni go człowiekiem, który porzucił przeszłość, by znów patrzeć w przyszłość. Podejrzewam, że sam by powiedział, że jego wypowiedzi z 2011 czy 2013 r. kompletnie nie pasują do dzisiejszej rzeczywistości... A więc to tak. Donald porzucił przeszłość, by znów patrzeć w przyszłość. Jaką przyszłość? Tą jedyną prawdziwie europejską. Tylko Donald Tusk nie bardzo ma z kim budować tę świetlistą przyszłość. Chyba, że z Martą Lempart i jej sabatem. Jednak słowa Jarosława Makowskiego nie każdemu w Platformie pasują. Senator KO Marcin Bosacki tak to skomentował- ...Liczy się tylko Polska. Dla Polski lata Tuska to wobec lat PiS są jak Hawaje wobec Syberii. Kto tego nie rozumie, zwłaszcza z PO, nic nie rozumie. Żałość... Żal senatorowi hawajskiego raju i nie ma co się dziwić. Był w centrum, blisko grzejnika, a teraz syberyjski mróz mu doskwiera. Zamiast przechadzki po ciepłych korytarzach spacer z feministkami po zimnych ulicach pozostał. Także posłanka Maria Janyska żal czuje- ...Tak, żałość! Nie odszedł do lamusa, a stał się fundamentem dynamicznego rozwoju, otwartości, likwidacji różnic cywilizacyjnych. Jak można tego nie rozumieć?... Dział nekrologów Gazety Wyborczej powinien wykorzystać umiejętności zarówno senatora jak i posłanki. Potrafią tak pięknie opisać to co już nie powróci i wielki żal przy tym okazać. Szkoda by ich talent się zmarnował.
