Słowo Boże na dziś „Bóg jest źródłem ludzkiego życia” (Fragment 1)
Bóg Wszechmogący mówi: „Człowiek pozostaje nieświadomy chwili, w której wkrada się noc, ponieważ jego serce nie jest w stanie dostrzec, w jaki sposób zbliża się ciemność ani skąd przychodzi. Gdy noc po cichu wymyka się, człowiek z zadowoleniem wita światło dnia, ale jego serce jest w jeszcze mniejszym stopniu pewne i świadome tego, skąd przyszła jasność i w jaki sposób przepędziła ciemność nocy. Takie następujące po sobie zmiany dnia i nocy przeprowadzają człowieka w jeden okres po drugim i przenoszą go w czasie, zapewniając jednocześnie, że w każdym okresie i w każdym czasie realizuje się dzieło Boga i Jego plan. Człowiek wędrował z Bogiem przez wieki, a jednak nie wie, że Bóg rządzi losem wszystkich rzeczy i wszystkich istot żyjących, ani w jaki sposób organizuje i kieruje wszystkimi rzeczami. Jest to coś, co umyka człowiekowi od niepamiętnych czasów aż do dnia dzisiejszego. I przyczyna leży nie w tym, że drogi Boga są zbyt nieuchwytne, albo, że Boży plan jeszcze nie został zrealizowany, ale w tym, że serce i duch człowieka są zbyt oddalone od Boga. Dlatego też, nawet kiedy człowiek podąża za Bogiem, nieświadomie pozostaje w służbie szatana. Nikt żarliwie nie szuka Bożych śladów ani Jego obecności i nikt nie chce pozostawać pod Jego opieką i ochroną. Przeciwnie, ludzie raczej skłonni są uzależniać się od zepsucia szatana i złego, aby przystosować się do tego świata i zasad życia, jakim hołduje niegodziwa ludzkość. I tak, serce i duch człowieka są składane szatanowi w ofierze i stają się jego pokarmem. Co więcej, ludzkie serce i duch stają się siedliskiem szatana i miejscem jego działania. W ten sposób człowiek bezwiednie traci zrozumienie zasad, które dotyczą tego, jak być człowiekiem oraz wartości i celu ludzkiej egzystencji. Boże prawo i przymierze między Bogiem a człowiekiem stopniowo blakną w sercu tego drugiego, który nie szuka już Boga ani na Niego nie zważa. W miarę upływu czasu człowiek nie wie już, dlaczego Bóg go stworzył, nie rozumie słów, które pochodzą z Bożych ust, ani nie pojmuje niczego, co pochodzi od Boga. Człowiek zaczyna opierać się prawom i przykazaniom Boga; serce i duch człowieka zaczynają obumierać… Bóg traci człowieka, jakim go pierwotnie stworzył, a człowiek traci korzenie swojego początku. To jest właśnie niedola ludzkości.”
z książki „Bóg jest źródłem ludzkiego życia”
Więcej: Przepowiednie biblijne
