Przeczytałem felieton Pietrzaka, ale nie treść tu jest ważna. Ważne jest to:
" „jelity” krajowego chowu: Brejza, Jachira, Spurek, Żurek, Kopacz, Nitras, Szczerba, Tuleya…"
Chociaż te nazwiska są znane doskonale i spotkaliśmy je wielokrotnie, to uderzyło mnie coś innego - ich zgromadzenie w jednym miejscu razem pokazuje coś niesamowitego. Popatrzcie, a potem na głos przeczytajcie - jak arystokratycznie one brzmią.
Brejza, Jachira, Spurek, Żurek, Kopacz, Nitras, Szczerba, Tuleya
Czysta arystokracja. Nomen, omen.
Nikt by w kabarecie takich nazwisk nie wymyślił. Rzeczywistość lepsza od kabaretu.
Kiedyś moją uwagę przyciągnęło fizys niektórych postkomunistów, takich jak Wojciech Maziarski i jego twarz, która mówi sama za siebie i nie trzeba nic dodawać. Albo fizys pana Matczaka, jakby żywcem sciągniętego z 1-majowej trybuny honorowej za Bieruta działacza partyjnego. Twarz zwierciadłem duszy.
Nic dziwnego, że taka elyta demonstruje odpowiednie zachowania.
Mamy oto do czynienia ze zjawiskiem bezprecedensowym - szambo, dotychczas rozumiane w sensie metaforycznym, moralnym, zlało się z szambem jak najbardziej dosłownym, fizycznym.Wylało się, zlało się i płynie, płynie też w jakby z góry wyznaczonym kierunku i fizycznie i metaforycznie zmierza w kierunku Gdańska, by tam się połączyć z szambem lokalnym. Wydarzenie niezwykle symboliczne.Jaki zadziwiający zbieg okoliczności - Historia pisze lekcję historii na żywo.
Ciekawi mnie w tej sytuacji reakcja mieszkańców Gdańska. Czy ta symbolika dotrze do nich ? Czy zwycięży zacietrzewienie, dla którego żaden obciach nie ma granic, bo dokonał się rozpad umysłu, czy poczucie realizmu i odpowiedzialności ?
