Ktoś,
Kto kocha,
Nie jest tym, co
Umrze.
Więc choć skądinąd wie, że śmierć poufnie
Dowiadywała się nawet u księży
I przodowników policji,
Wierzy.
/Na imieniny Rafała Wojaczka, 24 X 1968/
Można różnie mówić/myśleć o Rafale Wojaczku. Przeklęty, szalony, oczadziały śmiercią, wymyślać można epitety. Chociaż wiersz, z którego powyżej kończy się supozycją Gorzka sól klęski siada na/ Wargi to jest w nim ta powyższa nadzieja niezwykła, ujęta najlapidarniej, jak to możliwe. Kto kocha, nie jest tym, co umrze. Siedem słów, a w nich wszystko.
Wystarczy zostawić siedem słów. W nich może całe uzasadnienie istnienia.
Inne tematy w dziale Kultura