"Łażą po bazarach, wyskubując co smakowitsze kąski, wałęsają się bezkarnie między straganami, a gdy snując się leniwie staną na ulicy, ruch uliczny zatrzymuje się i nikt ich nie śmie odgonić. O kim mowa? - Oczywiście o świętych krowach w Indiach" - pisze Joanna Żak - Bucholc w artykule "Kult świętej krowy". Ten kult inaczej wyglądał w czasach wedyjskich, potem bramińskich, a inaczej dziś. Zasada jej nietykalności kształtowała się stopniowo. Gdy w głównym nurcie hinduizmu znalazła więc teoria reinkarnacji, to świętość krów przybierała nową postać. Początkowo luźna zasada niezabijania tych zwierząt staje się wymogiem religijnym, gdy nastąpiły najazdy muzułmańskie w VII i VIII wieku.
A więc włóczą się dzisiaj te krowy w indyjskich miastach i wsiach. Podobno wszystkie mają swych właścicieli, podobno są regularnie dojone. Zdania na temat świętych krów są w Indiach podzielone. Są Hindusi, którzy wstydzą się kultu krowy, i są tacy, którzy bronią specjalnego statusu tych stworzeń.
"Gdy Hindus jest przyparty do muru, obchodzi jednak religijny zakaz uboju, i choć sam nie zada krowie gwałtu, dyskretnie sprzeda ją np. sąsiadowi, który jest muzułmaninem - pisze Joanna Żak - Bucholc. - Krowy jednak umierają same, a padłymi zwierzętami zajmują się pogardzani 'nieczyści', którzy jako jedyni mogą jeść wołowinę. Oczywiście smutny jest obraz wychudłych, starych krów, których nikt nie krzywdzi, ale i nikt się nimi nie zajmuje".
Święta krowa ma też znaczenie przenośne. Oznacza osobę, uważającą się (lub uważaną przez innych) za niepodlegającą krytyce. Osobie tej wolno też bezkarnie dokonywać czynów, za których popełnienie ponoszą inni konsekwencje. Autor tej notki, obawiając się szykan i obelg ze strony takich, także internetowych, świętych krów, nie decyduje się na rozwinięcie tego tematu.
Inne tematy w dziale Kultura
