Choroba Sarkozy,iego w Polsce!Recepta profesora Glińskiego

Choroba Sarkozy,iego w Polsce!Recepta profesora Glińskiego

„Były prezydent Francji Nicolas Sarkozy został zatrzymany w celu przesłuchania w sprawie dotyczącej domniemanego nadużywania wpływów - poinformowały źródła we francuskim wymiarze sprawiedliwości.”.Dalej francuska prasa wyjaśnia: chodzi o próbę uzyskania wglądu w materiały śledztwa, w których pojawia się nazwisko byłego prezydenta w zamian za obietnicę pozyskania stanowiska dla wysokiego urzędnika sądowego. Zatem potencjalne nadużycie wpływu jest wystarczającym powodem do zatrzymania wedle francuskiego prawa…
Nie będę przytaczała znanych wszystkim rozmów z ostatniej afery taśmowej ekipy Tuska ujawniającej skandaliczne kupczenie w różnych dziedzinach znaczących dla polskiej zdrowej państwowości. Sugerujących możliwość wielokrotnego łamania prawa ustawianiem „swoich” ludzi na intratnych stanowiskach i urzędach w Polsce, wskazujących na możliwość urzędowo przyzwolonego „figuranctwa”. Których wyjaśnienie jest skrupulatnie zamiatane pod dywan utkany misternie z takich populistycznych hasełek jak: podsłuchiwano nieleganie, każdy przeklina i używa wulgaryzmów (taki mamy klimat), panowie nawet przy ośmiorniczkach za 1, 5 zł rozmawiali o Polsce i jej ważnych sprawach wiec są państwowcami (tego państwa działającego teoretycznie). Los Sienkiewicza jest przypieczętowany. Zostanie wymieniony wcześniej lub później. Szanse na odwołanie są małe przy oficjalnej postawie PSL (Sawicki: koalicja trzyma się mocno).Kolejne hasełko z cyklu wzór na dywaniku przykrywającym afery to: musimy poczekać do wyjaśnienia afery do końca (wyjaśnienia do bólu). Tylko ból jest tutaj argumentem zasadnym: tyle, że ból tych wszystkich Polaków dla których dotkliwe jest gnicie państwa z inicjatywy lub choćby za przyzwoleniem władzy.
         W tej sytuacji nie dziwię się Tuskowi wyrażającemu swoje obawy ustami marszałek Kopacz o niedopuszczalności wystąpienia profesora Glińskiego przy okazji rozpatrywania wniosku o konstruktywne votum nieufności. Miałam okazję kilkakrotnie wysłuchać ( a także raz rozmawiać) z panem profesorem o jego wizji państwa. To wizja spójna, oparta na zdrowych zasadach eliminowania patologii urzędniczej na każdym szczeblu życia publicznego. Z przywróceniem roli prawa.Czyli bezwzględnej egzekucji jego postanowień nie tylko wobec przeciętnego obywatela, ale także wobec władzy. Z ochroną wspólnego dobra jakim jest budżet państwa. Oraz sprawiedliwą redystrybucją dochodu państwa.
        To z powodu miażdżącej siły rażenia dla ujawnionych sposobów działania ekipy Tuska tej wizji państwa koalicjanci będą blokować konsekwentnie wystąpienie profesora Glińskiego. Z tego samego powodu różni dyżurni politolodzy oraz spora część dziennikarzy wyśmiewa pomysł konsekwentnego wystawiania kandydatury pana profesora na szefa rządu technicznego. Jakby nie zauważając, że ta konsekwencja to wynik niechęci Jarosława Kaczyńskiego do wystawiania kandydatury z castingu albo jakiejś politycznej łapanki. Prezes stawia na człowieka, który od dwóch lat co najmniej współtworzył program naprawy państwa. Z obawy przed używaniem merytorycznych argumentów i ustosunkowania się do propozycji profesora Glińskiego lepiej nazwać ową konsekwencję i świetny projekt -kabaretem. Profesor jest szefem rady programowej PiS. Zatem w sposób naturalny to on powinien być kandydatem na funkcję ów program wprowadzającą w życie. W ramach rządu technicznego trudno jest sobie wyobrazić, aby program naprawczy zgodny z programem PiS wprowadzać w obecnej strukturze sejmowej.
     Głośność śmiechu jest wprost proporcjonalna do strachu przed jego propozycjami naprawy państwa. Która oznaczałaby szlaban dla państwa kolesi, egzekucje prawa dla każdego na równych zasadach bez względu na status pełnionej funkcji i przywróciłaby znaczenie odpowiedzialności. W każdym wymiarze życia społecznego. Plany dotyczące gospodarki, traktowane, jako pochodna wymienionych wcześniej założeń tu wynik wieloletnich konferencji ludzi nauki i życia gospodarczego organizowanych konsekwentnie przez PiS. Przypomnę konferencje-debaty na temat stanu służby zdrowia, bezpieczeństwa państwa, gospodarki, prawa itp.
Gdyby Polacy ni byli tak skutecznie zaimpregnowani na konkretne sposoby naprawy państwa zarówno przez lewicę genderowo- postokumistyczną jak i ( w większym jeszcze stopniu!) przez ostatnie lata rządów ekipy Tuska i uzależnionych od obu ekip mediów haftowanie wzorów na dywanikach przykrywających od lat skandaliczne afery w Polsce byłoby niemożliwe.
    Przytoczony na wstępie przykład zatrzymania prezydenta Sarkozy,iego we Francji nie musi wskazywać na jego winę wprost. Sama wola publicznego wyjaśnienia podejrzeń i nazwanie możliwości użycia wpływów we własnym interesie przez prezydenta jest znamienna. I niepokojąco dla Tuska zbieżna z wolą egzekwowania konsekwencji prawnych wobec rządzących w stopniu identycznym jak wobec szarych obywateli przez wnioskodawców o konstruktywne votum nieufności. Bo za rządów Tuska pojęcie odpowiedzialności władzy i jej sprzymierzeńców za cokolwiek po prostu nie istnieje. Co gorsza skutkiem skutecznej impregnacji społecznej doszło do sytuacji niewyobrażalnej w wielu cywilizowanych państwach. W tych państwach często drobne, nieznane nieprawidłowości wyciągnięte podczas kampanii eliminują skutecznie kandydatów w oczach wyborców. U nas wystawiono kandydaturę na prezydenta człowieka, którego postępowanie jako Marszałka Sejmu z PO oznaczałoby nie tylko natychmiastową banicję z życia politycznego. Oznaczałoby niejako z automatu obligo wyjaśnienia okoliczności bulwersujących wydarzeń z udziałem Bronisława Komorowskiego przed właściwymi organami państwa. Mam na myśli aferę marszałkową. *Której powody mogły być przyczyną niezwykłego pośpiechu ówczesnego Marszałka w próbie przejęcia funkcji po Prezydenta po katastrofie Smoleńskiej (Ówczesny marszałek Sejmu wstępnie wyraził zainteresowanie tą ofertą. Zatem przyznał de facto, że chciał nabyć nielegalnie aneks do raportu, a trzeba tu dodać, że Komorowski może być jednym z głównych bohaterów aneksu (patrz: powołanie 10/04/10 gen. Kozieja na szefa BBN, w siedzibie którego aneks się znajdował). Wspomnę też o niejasnych źródłach posiadania przez pana Komorowskiego dziesiątek tysięcy marek w 1991 roku.” - Według „Notatki służbowej" z 14.04.1995 r., sporządzonej przez kpt. Piotra Lenarta z Wydziału 2 Oddziału KW POW, Bronisław Komorowski i Maciej Rayzacher w okresie 1991-92 powierzyli WS. „Tomaszewski" wysokie sumy pieniędzy, aby ten wpłacił je do tzw. „banku Palucha" za pośrednictwem płk. Janusza Rudzińskiego. Cała suma opiewała na 260 tys. DM. Z odnalezionych dokumentów nie wynika, że WSI interesowały się źródłem pochodzenia zgromadzonego kapitału. Według rozpoznania Kontrwywiadu Wojskowego, pieniądze wpłacali także inni wyżsi oficerowie WP. ( str.77przyp.118) - W notatce WSI stwierdzono, że Rayzacher i Komorowski nie mieli „możliwości żądania zwrotu pieniędzy drogą prawną". WS Tomaszewski dowiedział się, że „generałom udało się odzyskać pieniądze przy pomocy kontrwywiadu wojskowego". Próbą odzyskania pieniędzy zajął się w imieniu Komorowskiego i Rayzachera WS „Tomaszewski. [....] W aktach nie ma informacji, czy próby odzyskania zainwestowanych pieniędzy przez ws. „Tomaszewski", Komorowskiego i Rayzachera w „Bank Palucha" powiodły się. Brak też informacji, skąd tak dużą sumę posiadali wyżej wymienieni. Nie wiadomo też, jak zakończyło się rozpracowanie Komorowskiego, Rayzachera oraz wyższych oficerów WP.( str.77 przyp.119) „. Mamy więc sytuację w Polsce, w której ani rząd ani prezydent nie są zainteresowani wprowadzaniem zasad państwa prawa. Im mniej prawa tym więcej kasy dla swoich i tuczenia lub odchudzania różnych „tłustych misiów”(wg nomenklatury ministra Sienkiewicza) wedle ich przydatności politycznej. Ale przykład Francji może zabrzmieć jak alarm dla tych, którzy swoje kariery polityczne i sposób zarządzania państwem podporządkowywali przez lata ochronie własnego interesu. Materialnego i politycznego. A to oznacza wprost brak zainteresowania nadrzędnością interesu społeczeństwa. Zasada „we serve” wobec suwerena dla nich już od dawna nie istnieje.
P.S.W obawie przez zarażeniem chorobą francuską ( nie mylić z filipińską) b.prezydent Kwaśniewski zniknął na chwili z życia publicznego.
      *Sumliński w czasie, gdy pracował jeszcze w TVP współtworzył program śledczy pod nazwą „30 minut”. W 2007 roku udał się wraz z ekipą do marszałka Komorowskiego, by zapytać go między innymi o stosunek do WSI i jej działalność w czasie, gdy Komorowski był szefem sejmowej komisji obrony i ministrem obrony narodowej. Komorowski chętnie na tę rozmowę przystał, jednak gdy padło pytanie o fundację „Pro Civili” Komorowski wzburzony wyrzucił ekipę Sumlińskiego z gabinetu.Obecny prezydent oprócz związków z Pro Civili podejmował także inne działania, którymi powinny zająć się organy ścigania. Komorowski w czasie przesłuchania w warszawskiej prokuraturze w 2008 roku, przyznał, że oficer WSI, oferował mu dostęp do tajnego aneksu do raportu z likwidacji WSI. Ówczesny marszałek Sejmu wstępnie wyraził zainteresowanie tą ofertą. Zatem przyznał de facto, że chciał nabyć nielegalnie aneks do raportu, a trzeba tu dodać, że Komorowski może być jednym z głównych bohaterów aneksu (patrz: powołanie 10/04/10 gen. Kozieja na szefa BBN, w siedzibie którego aneks się znajdował). Podczas przesłuchania w prokuraturze, Komorowski przyznał także, że miał kontakty z oficerami WSI, którzy z kolei mieli kontakty z rosyjskim wywiadem, a mimo to, nie zgłosił tego odpowiednim służbom.