Prezydent Andrzej Duda odznaczył Agnieszkę Radwańską - Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Uroczystość odbyła się dziś w Pałacu Prezydenckim w Warszawie. W uroczystościach wziął także udział minister sportu, oraz sparing partner, a obecnie mąż Agnieszki Radwańskiej, Dawid Celt.
Największe sukcesy A. Radwańskiej. To zwycięstwo juniorskiego Wimbledonu. Finał seniorskiego Wimbledonu. ( przegrała w 3 setach z Williams) Zwycięstwo WTA Finals w Singapurze. Zwycięstwo w prestiżowym turnieju w Majami ( zwycięstwo nad Szarapową) a także zwycięstwo w ponad 20- tu turniejach WTA. Najlepsze miejsce w rankingu kobiecego tenisa, to miejsce 2.
W Puszczykowie, blisko Poznania, w klubie tenisowym prowadzonym przez dziadka Angeliki Kerber wisi bardzo ciekawe zdjęcie. Na zdjęciu widać cztery uśmiechnięte małolatki – podfruwajki. Te cztery małolatki, gdzieś tak 14 – 15 letnie, to Urszula Radwańska. Agnieszka Radwańska. Karolina Wozniaka, Angelika Kerber. To są cztery polskie dziewczyny, cztery polskie tenisistki, Chociaż tak naprawdę – a los tak się im ułożył, – że dwie z nich reprezentują Danie i Niemcy.
Lecz co to znaczy „ los tak się ułożył ” w wypadku tych dziewczyn. Rodzice Karoliny Woznickiej wyjechali z Polski. Zamieszkali w Danii i tam też urodziła się im córka. Tam żyła i tam trenowała. Uważni obserwatorzy tenisa pewnie zauważyli, że ojciec – trener, często udzielał wskazówek córce w języku polskim Zawsze słuchałem tych uwag z wielka satysfakcją. Raz, że byłem ciekawy merytorycznych wskazówek, a dwa – ten język polski na międzynarodowych kortach. Paluszki lizać. Polskie paluszki…
Kerberowa nie dogadała się z Polskim Związkiem Tenisowym w sprawie pomocy finansowej i trenerskiej.. Pomógł jej niemiecki związek. Tak się mówi… Czy to prawda? Tego nie wiem. W każdym razie dziś sytuacja wygląda tak, że to trenerzy niemieccy przyjeżdżają do Puszczykowa i tam trenują Angelikę. Bo dziś Angelika zarobiła już kupę forsy na kortach i stać ją na własną akademię i na najlepszych trenerów. Dziś – Angelika wyjeżdża z polskiego Puszczykowa i jedzie, powiedzmy do Australii, jako niemiecka tenisistka i tam wygrywa najważniejsze turnieje.
Ula Radwańska z tej wielkiej trójki polskich tenisistek, stosunkowo osiągnęła najsłabszy wynik. Najwyżej była na 40 - którymś miejscu WTA. Ale kto wie, jaki aktualnie panuje poziom i ile trzeba włożyć wysiłku i pasji, aby być w pierwszej 100 kobiecego rankingu, ten i tak doceni Ule Radwańską.
Szkoda, wielka szkoda. Gdyby nie to. Gdyby nie słabość państwa polskiego. Związków sportowych, mielibyśmy w czołówce 3 – 4 super tenisistki. Mamy a raczej mieliśmy jedną. Dobre i to.
Dzisiejszy medal dla A. Radwańskiej jest bardzo potrzebny i zasłużony. Dobrze, że nasz Prezydent docenił naszą tenisistkę.
A, Radwańska była sporowcem globalnym. Rozpoznawalnym na całym świecie. Bardziej niż – powiedzmy - R. Lewandowski. Lecz taki jest tenis. Prestiżowy. I czasami lepiej dla kraju, mieć jednego dobrego tenisistę, niż powiedzmy, kilku miotaczy młotem czy tam kulą. Przepraszam miotaczy młotów i kul, ale taka jest prawda. Siła sportu, siła prestiżu. Marketingu. Siła pieniędzy na boiskach i kortach nie jest zawsze sprawiedliwa. I po równo – obdarzająca każdego sportowca.
Taki jest świat. Taki jest sport.
