Starcie gigantów mamy już za sobą. Ta debata, co było widać i słychać miała o wiele większą rangę niż poprzednia, szło o zwycięstwo nie tylko w tej rozmowie ale także wyborach parlamentarnych w przypadku pewnej wygranej którejś ze stron. Takiej wygranej jednak nie było. Padł remis.
Obaj politycy poczęstowali nas hasłami, których wielokrotnie częstowano nas w tej kampanii wyborczej, obaj politycy w jednym pytaniu wychodzili obronną ręką w innym przegrywali. Wreszcie obaj politycy uciekali się momentami do, delikatnie mówiąc, nagnania prawdy. Tak było z tym zaproszeniem przez Tuska do rozmowy szefowej związku wypędzonych- choć tak naprawdę była zaproszona przez „Rzeczpospolitą” i tak też było ze wzrostem cen np. jabłek- bo za to że są droższe o 80% nie odpowiada polityka rządu, ale katastrofalne w skutkach mrozy, które na początku maja nawiedziły Polskę i Europę.
Ta debata nie rozstrzygnęła niczego. Ot dwóch panów przyszło do telewizji i powiedziało swoje racje, żadna ze stron nie powaliła na łopatki drugą. Ta remisowa debata to tylko początek bardzo emocjonalnego finiszu kampanii wyborczej, to zapowiedz walki na śmierć i życie w najbliższych dniach. To tylko pierwszy, akord ostatniej walki tej przedwyborczej wojny, jej wynik poznamy w niedziele 21 października w późnych godzinach wieczornych.
Na koniec jeszcze słówko o prowadzących. Klasą sama w sobie znowu popisał się Krzysztof Skowroński, Monika Olejnik po ostatniej debacie dziś znowu w formie, nie gubiła się w scenariuszu i nie zabierała głosu w poszczególnych tematach, była taka jaka powinna być dziennikarka w takich debatach czyli bezstronna i pozostająca w tle. Podobnie zresztą pani z TV Biznes (nazwiska nie pamiętam) która tym razem zrezygnowała z mini felietonów a skoncentrowała się na pytaniach, to dobrze bo taki program to nie czas i miejsce by budować swoją pozycje i walczyć o sławę. Nie podobało mi się natomiast zachowanie sympatyków obu partii, zgromadzonych na widowni. Ich krzyki i gwizdy zagłuszały rozmowę.
