Z rozpaczy rozumu czy serca
Ojców dom pożegnał Głupi Jasio
Szukać Wody Życia rad nierad.
Stopy ścisnął swym niedobrym braciom,
Którzy siłą go wysłali w świat.
Schedę jego wezmą i zmarnują -
Nic powiedzieć nie mógł, choćby chciał,
Więc wyruszył w drogę pogwizdując -
Starczy mu, że mowę zwierząt znał.
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu -
Śmiał się w lesie szczebiot ptasi
- Prawda to, że ci rozumu brak!
Woda Życia nie istnieje
A w obczyźnie nam zmarniejesz -
Ale on przed siebie szedł i tak.
https://www.youtube.com/watch?v=rQtLXhn6YNA
Szedł za słonkiem tam, gdzie zachodziło;
Pod stopami chrzęścił złoty żwir.
Ale złoto Jasia nie olśniło,
Wsłuchał się w wieczorny ptaków ćwir.
- Idź - ćwierkały - Jasiu do stolicy,
Gdzie umiera Król na łożu z piór.
Uzdrów go wywarem z ziarn pszenicy,
On ci władzę da i jedną z cór.
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu -
Wabił w lesie szczebiot ptasi
- Wszak bogactwo lepsze jest od bied!
Nie istnieje Woda Życia,
Więc przynajmniej miej coś z życia:
Ale on i tak przed siebie szedł.
Nie chciał władzy Jasio, bo był głupi
I nie myślał o najsłodszym z ciał,
Boby się miłością, władzą upił,
A on Wodę Życia znaleźć miał.
Zawędrował w osypiska dzikie,
Gdzie się węże wiły mu u nóg.
Uciekłby - kto mądry - przed ich sykiem,
Ale Jasio syk zrozumieć mógł!
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu,
Jeśliś nas się nie przestraszył -
Idź przed siebie ścieżką na sam szczyt;
Lecz nie zważaj na uroki,
Nie oglądaj się na boki,
Bo cię wtedy nie ocali nikt.
Pnie się w górę ścieżką kamienistą
Wśród upiorów, widm, bezgłowych ciał,
Ale nie przeraża go to wszystko
Bo nie takie strachy z domu znał.
Widzi już na szczycie jak ze źródła
Woda Życia tryska srebrną mgłą -
A przy źródle jeden z braci mruga:
Popatrz Jasiu w dół, tam jest twój dom:
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu,
Coś na złudę się połasił -
Raz spojrzałeś w dół, jedyny raz:
Na nic trudy, droga krwawa,
Zniknął dom i brata zjawa
I zmieniłeś się pod szczytem w głaz.
Wraca teraz Głupi Jaś z kamienia,
Pełznie drogą rok po roku - cal,
Lecz przeminą całe pokolenia
Nim pokonać zdoła złotą dal.
A gdy dotrze już do domu kamień,
Dzieciom ktoś opowie o nim baśń
I pojawi się przy starej bramie
Ożywiony baśnią Głupi Jaś.
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu,
Rozumiałeś mowę ptasią,
Ale więcej już rozumiesz dziś:
W baśniach śpią prawdziwe dzieje;
Woda Życia nie istnieje,
Ale zawsze warto po nią iść.
17 grudnia 2018 roku
https://schronisko.info.pl/o-nas/blog/item/706-żegnaj-aniu
Z ogromnym żalem informujemy, że w piątek 8 września niespodziewanie zmarła Ania Kosk (Zielona Marchewka), wolontariuszka fundacyjna, schroniskowa, dom tymczasowy – jeszcze w lipcu tak troskliwie zajmowała się rekonwalescentem Żukiem…
Zaangażowany miłośnik zwierząt, dobra osoba dźwigająca świat na swoich barkach, próbująca zmienić jego oblicze. Ogromna strata dla świata prozwierzęcego. Żadne słowa nie wyrażą smutku i pustki, jakie po sobie pozostawiła.
Dla Ani ważne było również dobro dzieci, dlatego swoje życie zawodowe związała z przedszkolem, w którym od lat była dyrektorem, psychologiem. Była również trenerką Fundacji Rozwoju Dzieci.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się mszą żałobną w poniedziałek 18 września 2017 o godz. 10:30 w kościele pokamedulskim przy ul. Dewajtis 3 w Lasku Bielańskim.
Nie przynoście kwiatów. Ania cieszyłaby się (co wie jej rodzina i przyjaciele), jeśli tego dnia (i w kolejne…) wesprzecie Fundację Boksery w Potrzebie (fundacja-bokserywpotrzebie.pl) lub naszą placówkę Schronisko w Korabiewicach – karmą lub datkiem.
http://gdanscyprzewodnicy.blogspot.com/2010/12/anna-walentynowicz-anna-solidarnosc.html
piątek, 24 grudnia 2010
Anna Walentynowicz – „Anna Solidarność” (1928 – 2010)
Anna Walentynowicz jest pochowana na cmentarzu Srebrzysko, w rejonie VII z prawej strony patrząc od głównego wejścia, na górce, obok ukochanego męża. Nagrobek jest granitowy, obok stoi krzyż, który po śmierci męża sama zespawała z solidnego żelaza i pomalowała, za nagrobkiem jest biało-czerwona flaga z napisem "Żegnaj Aniu Solidarność Walcząca Trójmiasto".
Srebrzysko, grób Anny Walentynowicz
Od Anny wszystko się zaczęło, nawiązując do słów Jana Pawła II w Wadowicach 16.06.1999 r. Nie do przecenienia są jej zasługi w powstaniu Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność". Dzieje jej życia są podobne do losów wielu robotników PRL – od przodownicy pracy do nieugiętej opozycjonistki.
Urodziła się w 1928 r. w Równem na Wołyniu, obecnie Ukraina. Podczas wojny zginęli jej rodzice. W 1950 r. zapisała się na kurs spawacza i trafiła do Stoczni Gdańskiej. Szybko stała się przodowniczką pracy, wyrabiając 270 procent normy. Jej zdjęcia trafiały do gazet. W nagrodę, jako członkini komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, zostaje wysłana na zjazd młodzieży do Berlina. Wkrótce jednak oddała legitymację ZMP i wstąpiła do Ligi Kobiet.
Jako działaczka zabiegała o prawa pracowników. Wtedy zaczęły się jej kłopoty z Urzędem Bezpieczeństwa. Funkcjonariusze UB wzywali ją na rozmowy ostrzegawcze. Ciężka praca spawacza zrujnowała jej zdrowie. Mogła przejść na rentę, ale nie chciała. Przekwalifikowała się na suwnicową. Z pracy pierwszy raz usiłowano ją wyrzucić w 1968 r., gdy domagała się wyjaśnienia defraudacji pieniędzy z funduszu zapomogowego. Jednak w jej obronie stanęła cała załoga wydziału W-3, gdzie pracowała.
W 1970 r. brała udział w protestach na Wybrzeżu. Podczas robotniczego protestu w grudniu 1970 r. przygotowywała strajkującym posiłki. W styczniu 1971 r. wybrano ją na delegatkę na spotkanie z Edwardem Gierkiem.
W 1978 r. zaangażowała się w działalność Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Na początku związek liczył kilkanaście osób, Walentynowicz udostępniała często swoje mieszkanie do spotkań organizacji. Stało się to między innymi przyczyną, że 7 sierpnia 1980 r. została bezprawnie zwolniona ze Stoczni Gdańskiej. Anna Walentynowicz zwróciła się o pomoc do Bogdana Borusewicza, który wraz z innymi członkami Wolnych Związków zorganizował strajk w Stoczni Gdańskiej, który rozpoczął się 14 sierpnia 1980 r. i doprowadził do powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność".
Gdy 16 sierpnia 1980 r. dyrekcja stoczni wyraziła zgodę na realizację głównych postulatów strajku - przywrócenia do pracy Anny Walentynowicz i Lecha Wałęsy, budowę pomnika ofiar Grudnia, przeprowadzenie wolnych wyborów do związków zawodowych stoczni i podwyżki płac. Walentynowicz wraz z Aliną Pieńkowską apelowały o nieprzerywanie strajku, o solidarność z zakładami, których postulaty nie zostały spełnione. Te wspaniałe kobiety zatrzymały wychodzących robotników i strajk był kontynuowany.
Walentynowicz została członkinią Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego i członkiem Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ, była również sygnatariuszem porozumień sierpniowych.
Internowana w stanie wojennym; potem kilka razy aresztowana. W 1981 r. inwigilowało ją ponad 100 funkcjonariuszy i tajnych współpracowników SB.
Po 1989 r. Walentynowicz należała do najbardziej konsekwentnych krytyków Okrągłego Stołu i Lecha Wałęsy. Ze związku odeszła jeszcze w latach 80., krytykując ówczesne kierownictwo związku skupione wokół Wałęsy. Istotą sporu stały się podejrzenia wobec Wałęsy o współpracę z SB.
Zasługi Anny Walentynowicz doceniła kapituła Orderu Orła Białego, w dniu 3 maja 2006 r została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego tym najwyższym odznaczeniem Rzeczpospolitej Polski.
Anna Walentynowicz zginęła w katastrofie prezydenckiego samolotu 10 kwietnia 2010 r pod Smoleńskiem.
Od 12 listopada 2010 r. rondo u zbiegu ulic Bosmańskiej i Benisławskiego na gdyńskim Oksywiu nosi imię tragicznie zmarłej Anny Walentynowicz.
Opracowała: Maria Tomaszewicz
https://www.youtube.com/watch?v=cgjf1Rx5HzI&start_radio=1&list=RDcgjf1Rx5HzI&t=0
Był już taki egzamin z historii, kiedy naraz wszyscy uczniowie oblali
I został po nich uroczysty cmentarz
Nie ma pewności, że to był egzamin
Nie ma pewności, że wszyscy oblali
Jest pewność, że został po nich uroczysty cmentarz
Może w przyszłym roku 2019?
Projekt okładki maskirowka 10-04 smoleńska cd...
Autor: znany i nieznany.
Była już taka miłość, ale nie ma pewności, że to była nasza
Byli już tacy ludzie, ale nie ma pewności, że to byliśmy my
Ale nie ma pewności, że to byliśmy my
Ale nie ma pewności, że to byliśmy my
Był już taki język, ale nie ma pewności, że nim mówiliśmy
Były już takie latające pteranodony
Ale nie ma pewności, że to za naszych czasów
Ale nie ma pewności, że to za naszych czasów
Było już takie milczenie, ale nie ma pewności, że to pomiędzy nami
Był już koniec świata, ale nie ma pewności, że to naszego świata
Ale nie ma pewności, że to naszego świata
Ale nie ma pewności, że to naszego świata
Ale nie ma pewności, że to naszego świata
POSŁUCHAJCIE VINYLU LONG PLAY 33 1/3
Płyty: 1/ LP-vinyl: Marek Grechuta & Anawa - Korowód, 1971 (Polskie Nagrania Muza, XL 0752 - PL);
Poszło do ... Werner Music za 8-9 milionów złotych.!!!
Poszło do ... ?
PO sprzedała Polskie Nagrania za 8 mln zł. Warner chce je ... - TVP Info
https://www.tvp.info/.../po-sprzedala-polskie-nagrania-za-8-mln-zl-warner-chce-je-od...
https://www.tvp.info/35522159/po-sprzedala-polskie-nagrania-za-8-mln-zl-warner-chce-je-odsprzedac-za-80-mln-zl
– Chcemy odkupić Polskie Nagrania za rozsądną cenę, żeby zabezpieczyć to wielkie dziedzictwo polskiej kultury dla przyszłych pokoleń – mówił w Krakowie dziennikarzom wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński.
8 sty 2018 - ... znacznie wyższą niż 8 mln zł, za jakie sprzedane zostały Polskie Nagrania, ... W katalogu Polskich Nagrań jest muzyka popularna, rockowa, ...
Negocjacje z Warner Music Poland
Rozmowy o możliwości odkupienia firmy przez Skarb Państwa rozpoczęły się w połowie 2017 r. Warner Music Poland chciała, aby negocjacje poprzedziła niezależna wycena dokonana przez profesjonalny podmiot. Nieoficjalnie do MKiDN dotarła informacja, że szacunkowa wycena wyniosła między 50 a 80 mln zł. Resort dopuszcza rekompensatę inwestycji Warner Music Poland w zakup zbiorów i praw Polskich Nagrań, ale też poniesionych przez firmę kosztów. Warner, poza wykupem samej firmy (8,1 mln zł), zainwestował ok. 2-3 mln w uporządkowanie jej katalogu i kwestii praw autorskich.
Muza Modiglianiego sprzedana za 23,9 mln euro - WP Wiadomości
https://wiadomosci.wp.pl/muza-modiglianiego-sprzedana-za-239-mln-euro-6039136294...
19 cze 2006 - Obraz Amadeo Modiglianiego przedstawiający Jeanne Hebuterne, żonę i muzę artysty, sprzedano na aukcji dzieł impresjonistów i sztuki ...
WP Wiadomości
NAJNOWSZE
Zamieszczone na stronach internetowych portalu WP.PL materiały sygnowane skrótem "PAP" stanowią element Serwisów Informacyjnych PAP, będących bazami danych, których producentem i wydawcą jest Polska Agencja Prasowa S.A. z siedzibą w Warszawie, chronionych przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Powyższe materiały wykorzystywane są przez WP.PL na podstawie stosownej umowy licencyjnej. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, jest zabronione. PAP S.A. zastrzega, iż dalsze rozpowszechnianie materiałów, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest zabronione.19-06-2006 (21:35)
Muza Modiglianiego sprzedana za 23,9 mln euro
Obraz Amadeo Modiglianiego
przedstawiający Jeanne Hebuterne, żonę i muzę artysty, sprzedano na aukcji dzieł impresjonistów i sztuki nowoczesnej
domu Sotheby's w Londynie za 23,9 mln euro.
Tyle było dni, do utraty sił,
Do utraty tchu, tyle było chwil,
Gdy żałujesz tych, z których nie masz nic,
Jedno warto znać, jedno tylko wiedz:
Że ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,
Ważnych jest kilka tych chwil, tych, na które czekamy,
Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,
Ważnych jest kilka tych chwil.
Pewien znany ktoś, kto miał dom i sad,
Zgubił nagle sens i w złe kręgi wpadł,
Choć majątek prysł, on nie stoczył się,
Wytłumaczyć umiał sobie wtedy, wtedy właśnie, że...
Że, ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,
Ważnych jest kilka tych chwil, tych na które czekamy,
Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,
Ważnych jest kilka tych chwil.
Jak rozpoznać ludzi, których już nie znamy?
Jak pozbierać myśli z tych nieposkładanych?
Jak oddzielić nagle rozum swój od serca?
Jak usłyszeć siebie w takim szumnym skercu?
Jak rozpoznać ludzi, których już nie znamy?
Jak pozbierać myśli z tych nieposkładanych?
Jak odnaleźć nagle radość i nadzieję?
Odpowiedzi szukaj, czasu jest niewiele.
Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,
Ważnych jest kilka tych chwil, tych na które czekamy,
Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,
Ważnych jest kilka tych chwil.
Na na na na na na na na na...
Autor tekstu: Marek Grechuta Edytuj metrykę
Kompozytor: Jan Kanty Pawluśkiewicz
Rok powstania: 1971
Wykonanie oryginalne: Marek Grechuta (1971)
Covery: Andrzej Lampert, Kamil Bednarek, Artur Strączek, Plateau, Mariusz Arkitek, Maryla Rodowicz, StarGuardMuffin, Dominika Barabas, Karolina Wojdat i Adrianna Górka, Classic, Chór Krzysztofa Cugowskiego (Bitwa na głosy), Chór Piotra Rubika (Bitwa na głosy), Krzysztof Respondek
Płyty: 1/ LP-vinyl: Marek Grechuta & Anawa - Korowód, 1971 (Polskie Nagrania Muza, XL 0752 - PL);
Ciekawostki: Pod koniec życia Grechuta, wykonując piosenkę, zmieniał jej tekst, zamieniając "czasu jest tak wiele" na "czasu jest niewiele".
Ten utwór należy do ścieżki dźwiękowej: Zakochany anioł, Chłopaki nie płaczą, Twardowsky, Karaoke for fun: Radio Złote Przeboje vol.2, Karaoke for fun: 50 hitów, Karaoke for fun: Extra Hity 3, Planeta Singli, Prawo Agaty, Karaoke for fun: 80 hitów, Koalicja Obywatelska
