Uczono nas w szkole średniej Technikum Kolejowe Ministerstwa Komunikacji w roku 1966 przed Maturą o dziełach wybitnych.
W roku 2019, 10 kwietnia wybitny dziennikarz śledczy nakładem Wydawnictwa Oficyna-Aurora wydał dzieło życia.
Tracimy Kościół czyli zawał Polski
Leszek Misiak
Pan redaktor Leszek Misiak w rozdziale str. 285-316 poświęconym tragedii narodowej 10 kwietnia 2010 roku pt. SMOLEŃSKA PĘTLA KACZYŃSKIEGO (I KOŚCIOŁA) wielokrotnie apeluje o powołanie Sejmowej Komisji Śledczej (dodam Komisji Prawdy i Pojednania z Narodem przypis Albatros...) z wszelkimi uprawnieniami działającej "przy otwartej kurtynie" z możliwością powołania Świadków i Badaczy tej tragedii narodowej.
Ze strony przestrzeni internetowej: Blogerskiej i Naukowej też należałoby powołać osoby z autorytetem jak np. prof. Mirosław Dakowski, dr Pawel Przywara, czy prof. Chris (Krzysztof) Cieszewski, Roman Misiewicz i oczywiście wymieniony Autor Leszek Misiak w celu podzielenia się wiedzą i wyrażeniem opinii.
Ludzi o nie kwestionowanym morale i autorytecie.
Wracając do tytułu: Książka „Tracimy Kościół czyli zawał Polski” to pierwsze kompendium, które w 30 rocznicę ustaleń Okrągłego Stołu dokonuje podsumowania udziału władz Kościoła w zmowie z 1989 r. - skutków nie tylko ustrojowych, ale przede wszystkim społecznych, gospodarczych, socjologicznych, moralnych, obyczajowych. Z książki dowiemy się szczegółów nt. udziału władz Kościoła w tej zmowie, o ogromnych, uzyskanych na jej podstawie, zyskach Kościoła, także materialnych i o zacieraniu uwikłania biskupów w spisek z Kiszczakiem i Geremkiem - zdradę narodu w 1989 r., ukrywaną przez Kościół do dziś.
Autor ukazuje szerokie konsekwencje tamtych ustaleń. Przypomina, że 17 maja 1989 roku, niedługo po zakończeniu obrad Okrągłego Stołu, sejm uchwalił dwie ustawy, parafowane - co znamienne - 4 kwietnia tegoż roku, w dzień zakończenia obrad Okrągłego Stołu: o gwarancjach wolności religijnej oraz o stosunku państwa do Kościoła Katolickiego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Zakończenie prac legislacyjnych zaplanowano tak, aby zbiegły się w czasie z obradami Okrągłego Stołu, ponownym zalegalizowaniem „Solidarności” i przygotowaniami do wyborów w czerwcu 1989 r.
Rok wydania: 2019 Oprawa: miękka Wydanie: język polski Ilość stron: 456 ISBN: 978-83-65193-17-9 Rodzaj: Książki
>
Nim ktoś wykupi tak jak się to stało z dziełem życia pani Danuty Froncyk z domu Sujkowska radzę kupić.
Bitwa o Warszawę 1944
Rodzina polska- Mjr Zbigniew Sujkowski - Salon24.pl
https://www.salon24.pl/u/albatros/627707,rodzina-polska-mjr-zbigniew-sujkowski-historia-dziadka
www.salon24.pl/u/albatros/627707,rodzina-polska-mjr...
W maju 1944 roku został przerzucony do Wielkiej Brytanii. Zebral i uporządkowł korespondencję operacyjną dotyczącą Powstania Warszawskiego (Matka jego Helena Antonina Sujkowska 23 września 1944 roku zginęła w Warszawie). W toku walk powstańczych przemówienie radiowe 28 sierpnia 1944 roku ...
Miasto Gdynia kupiło ponad 200 egezemplarzy tego tytułu.
Trudno znaleźć na terenie miasta Gdyni w bibliotece naukowej. Czy taki był zamysł pana prezydenta Szczurka i innych "harcerzy" z tego zacnego miasta. Okno na świat Rzeczypospoliej. Marynarka Wojenna bez okrętów !. Kiedy państwo Izrael ma 5 najnowocześniejszych łodzi podwodnych budowanych i wyposażanych w stoczniach niemieckich.
Miasto bez słynnej w latach 70 XX w. Stoczni im. Komuny Paryskiej !
I tylko wielka suwnica bramowa sterczy na panoramą stoczni. Owoce rządów Tuska Donalda & Company.
O NAPRAWIE RZECZYPOSPOLITEJ
Strona tytułowa pierwszego wydania. Drukarnia Łazarzowa Kraków 1551. Egzemplarz z prywatnej biblioteki króla Zygmunta Augusta przechowywany w bibliotece Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wpisany na listę Pamięć Świata UNESCO.
>>
Szczególnie upodobałem sobie wielki Polski Renesans do czasu upadku Smoleńska i przejęciu miasta przez bojarów rosyjskich.
https://www.youtube.com/watch?v=DMzT9KFzkw0
Jacek Kaczmarski - Lekcja Historii - Stańczyk
Adam Wieczorek
Opublikowany 24 paź 2018
Dziś bal na zamku królowej Bony
Wytruto myszy zwieszono lampiony
I opłacono śpiewaków
Czuję jak blednie moja twarz błazeńska
Właśniem przeczytał o stracie Smoleńska
Ale gdzie Smoleńsk gdzie Kraków
Wiadomość pewna podpisy pieczęcie
Ale królowa skrzywi się z niechęcią
Rachunki bardziej ją troszczą
Zaplatam palce nieskore do gestów
Bo samych wodzów jest tu ze czterdziestu
Na balu dobrze ich goszczą
Gdybym pociągał sznury wielkich dzwonów
To bym z nich dobył najwyższego tonu
I biłbym biłbym na trwogę
A dzwoneczkami na błazeńskiej czapce
Swój kaduceusz mając za doradcę
Kogóż przestrzec ja mogę
Stańczyk – wołają – dajcie tu Stańczyka
Już im nie starcza uczta i muzyka
Chcą jeszcze pośmiać się z głupca
Nie jestem dobrym błaznem na te czasy
Lecz wśród jedwabnych i złotych kutasów
Na mądrość znajdźcie mi kupca
Lecz żadna mądrość nie zastąpi przeczuć
Które są przy mnie dzisiaj jak co wieczór
Choćby grano najgłośniej
Siedzę bez ruchu jak wyzbyty mowy
Czemu więc nagle wokół mojej głowy
Dzwoneczki dzwonią żałośnie
To ta kobieta władzy wciąż niesyta
Pisma podmienia raportów nie czyta
Tajne prowadzi układy
Mówcie że mądra że wielkiego rodu
Że wschodem rządzić ma ręka zachodu
A ja nie cierpię tej baby!
Obecnie pewne analogie historyczne same przez się nasuwają.
http://wyborcza.pl/7,75968,21936699,podkomisja-smolenska-macierewicza-upadek.html
oto fragment:
["To było do przewidzenia, że powołana przez szefa MON Antoniego Macierewicza podkomisja, która miała obalić smoleński raport rządowej komisji Jerzego Millera i udowodnić zamach, w końcu polegnie.
Ale aż tak prędkiej katastrofy się nie spodziewałam. Zmanipulowanie przez podkomisję wyników naukowych analiz pracowników Wojskowej Akademii Technicznej to dowód beznadziei, w jakiej znalazła się podkomisja, i bezczelności jej członków. Ale nade wszystko to dowód koronny, że na potwierdzenie zamachu podkomisja nie ma nic, bo wszystko, co miała, zaprzeczało ich hipotezie. Słowem - musiała posłużyć się kłamstwem, by udowodnić swoją „prawdę”.
Przemysław Gintrowski - Stańczyk (live 1985)
Wykonanie ze Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie.
Fortepian - Zbigniew Łapiński
Foxin
6 miesięcy temu
Niesamowite, ujrzeć że kiedyś Gintrowski też był młody.
...
To dr Wacław Berczyński autoryzował te bzdury, które padły w murach WAT 10 kwietnia tego roku, w 7. rocznicę katastrofy - o samolocie bez części skrzydła, który może lecieć spokojnie dalej. I bombie termobarycznej, która nie zostawia śladów. ..."]
(nie moją intencją jest naganianie czytelników dla Gazety Wyborczej- ich intencje poznałem czytając dnia 12 kwietnia 2010 roku na dworcu kolejowym w Lublinie dwa artykuły w numerze specjalnym GW Do celu za wszelką cenę - Autor red. Mikołaj Chrzan.
Specjalista szybownik.
Ciało I Damy Marii Kaczyńskiej wracało drogą powietrzną CASA295 z Moskwy do Polski.
https://www.youtube.com/watch?v=awdZzcGL_uw
Upadek Smoleńska 1654
O naprawie Rzeczypospolitej
ANDRZEJA FRYCZA
MODRZEWSKIEGO
https://pl.wikipedia.org/wiki/Commentariorum_de_Republica_emendanda_libri_quinque
Commentariorum de Republica emendanda libri quinque
Strona tytułowa pierwszego wydania. Drukarnia Łazarzowa Kraków 1551. Egzemplarz z prywatnej biblioteki króla Zymunta Augusta przechowywany w bibliotece Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wpisany na listę Pamięć Świata UNESCO.
Strona tytułowa drugiego wydania, oficyna Jana Oporina Bazylea 1554.
Zobacz w Wikiźródłach tekst
O poprawie Rzeczypospolitej
O naprawie Rzeczypospolitej, właśc. Commentariorum de Republica emendanda libri quinque (pol. Rozważań o poprawie Rzeczypospolitej ksiąg pięć) – traktat Andrzeja Frycza Modrzewskiego wydany w 1551 w Krakowie, w Drukarni Łazarzowej. Rozważania sytuują się w obrębie renesansowych pism emendacyjnych[1]. Celem tego typu tekstów było przeanalizowanie aktualnej sytuacji, np. w państwie lub w Kościele, a następnie określenie sposobu jej poprawy; w 1557 papież Paweł IV wpisał traktat na Indeks ksiąg zakazanych.
Wbrew tytułowi pierwsze wydanie traktatu, które ukazało się w Krakowie w Drukarni Łazarzowej, objęło jedynie trzy księgi, tj. De moribus (O obyczajach), De legibus (O prawie) i De bello (O wojnie), ponieważ wskutek działalności cenzury Kościoła katolickiego[2], której obowiązki pełniła Akademia Krakowska[2], księgi De ecclesia (O Kościele) i De schola (O szkole) zostały skonfiskowane a następnie zniszczone z osobistego polecenia bpa Stanisława Hozjusza[2]. Ocenzurowaniu uległ także fragment dotyczący krytyki zwierzchnictwa papieskiego nad Polską, cyt. Papieże...podstawiając wszystkim nogi do całowania, każą wypełniać swoje rozkazy i polecenia, jakby one pochodziły z tajemnych planów bożych...i zapomniawszy o tym, że są tylko ludźmi, pragną, by im przyznawano tytuły i cześć niemal boską[3].
Na ostatniej stronie, noszącej datę 25 czerwca 1551, Modrzewski zamieścił wyjaśnienie, że „dziwne losy przeszkodziły” w opublikowaniu wszystkich ksiąg[4].
Dzieło w całości zostało wydane dopiero trzy lata później (w 1554) w Bazylei w drukarni Johannesa Oporinusa. W 1559 ukazało się w tej samej oficynie wznowienie Rozważań o tytule De Republica emendanda libri quinque, recogniti at aucti. Zawierało dodane przez autora polemiki i uzupełnienia zatytułowane Defensio (Obrona), a także: Appendix librorum De emendanda Republica (Przydatek do ksiąg O poprawie Rzeczypospolitej), De Ecclesia liber secundus (O Kościele księga druga) i kilka listów[5].
Na język polski po raz pierwszy traktat przełożył Cyprian Bazylik. Pod tytułem O naprawie Rzeczypospolitej ukazał się w Łosku w 1577 roku (już po śmierci Modrzewskiego), jednak z pominięciem księgi O Kościele. Był to jedyny polski przekład aż do 1953 roku[5].
Rozważania są zbiorem osobistych refleksji i rozważań na temat państwa: od zagadnień związanych z jego funkcjonowaniem, poprzez sprawy moralno-obyczajowe, a na sprawach kościelnych, prawnych i edukacyjnych kończąc. Autor wykorzystał m.in. osobiste doświadczenia i obserwacje poczynione podczas przebywania w kancelariach prymasa i biskupa[6]. Według Frycza państwo powinno być oparte na sprawiedliwym prawie i wydawanych na jego podstawie sprawiedliwych sądach. Pozycja króla powinna zostać umocniona, ale on sam musi być jednocześnie podporządkowany prawu. Autor stworzył wizję idealnej Rzeczypospolitej, w której poziom moralny obywateli, a w szczególności władzy (senatorów, posłów, króla i Kościoła) warunkuje porządek prawny zarówno w czasie pokoju, jak i wojny. Nie była to uniwersalna utopia, tylko najlepszy według Modrzewskiego model konkretnego państwa[7]. Rozważania oparte są przy tym na myśli wielu starożytnych i współczesnych mu filozofów (m.in. Arystotelesa, Platona, Cycerona, Erazma z Rotterdamu), a także na koncepcjach św. Augustyna oraz naukach płynących bezpośrednio z Biblii[6].
O naprawie Rzeczypospolitej należy do pism emendacyjnych, które wyrastają z tradycji retorycznej. W tekstach takich można wyróżnić fragmenty chwalące dobre obyczaje (dominuje wówczas mowa pochwalna – genus demonstrativum), ganiące wszelkie negatywne cechy życia społecznego i politycznego (nasila się wtedy mowa sądowa – genus iudicale), a w tych partiach tekstu, w których autor proponuje gotowe rozwiązania mające na celu poprawę sytuacji występuje mowa doradcza (genus deliberativum). Jako że Andrzej Frycz Modrzewski był wykształconym retorem, więc posługiwał się świadomie także trzema stylami wypowiedzi: od wysokiego i wzniosłego stylu do niskiego stylu gawędy. W swoim dziele nie unikał osobistych komentarzy o zabarwieniu satyrycznym i ironicznym[1].
Traktat czytany był w całej ówczesnej Europie; wydano następujące przekłady: na język niemiecki (Von Verbesserung des gemeinen Nütz, wydany w Bazylei w 1557 roku), francuski (na temat tego tłumaczenia nie zachowały się żadne informacje), hiszpański i rosyjski (dwukrotnie w XVII wieku)[5].
Przechowywany w Bibliotece Jagiellońskiej egzemplarz (Kraków 1551) traktatu O poprawie Rzeczypospolitej został wpisany na Polską Listę Krajową Programu UNESCO Pamięć Świata. Uroczystość wręczenia certyfikatu wpisu starodruku na listę odbyła się 4 listopada 2016r. w Pałacu Prezydenckim w Warszawie.
Od czasu drugiej wojny światowej jedynie dwa egzemplarze (Krakow 1551 oraz Bazylea 1554) znalazły się w handlu antykwarycznym. Wydanie z 1554 zostało sprzedane w Krakowie na specjalnie zorganizowanej aukcji na której licytowano tylko tę jedną pozycję. Po raz pierwszy w historii polskiego rynku aukcyjnego zdarzyło się aby nabywca zaoferował limit otwarty przebijając wszystkie zgłoszone oferty bez względu na cenę.
W październiku 2004 roku dom aukcyjny z Warszawy wystawił na licytację uważany do tej pory za zaginiony "Kodeks Czochrona". Jest to doskonale zachowany kompletny pierwodruk pochodzący z XIX wiecznej kolekcji Wincentego Chrzanowskiego z Moroczyna. Egzemplarz ten był w XVIII wieku własnością profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego Sebastiana Czochrona który oparł na nim swoje życiowe dzieło „O wymiarze sprawiedliwości kryminalnej”. Wylicytowano wówczas blisko dwukrotność ceny wywoławczej. Niestety żadna z instytucji publicznych nie przystąpiła do licytacji, nie skorzystano również z prawa pierwokupu czego wynikiem starodruk trafił w ręce prywatne.
Obecnie znanych jest na świecie zachowanych łącznie zachowanych ~13 egzemplarzy pierwszego wydania (z czego 7 kompletnych, 6 w Polsce, 1 sztuka w rękach prywatnych ), ~59 egzemplarzy drugiego wydania (14 w Polsce, 2 w rękach prywatnych w tym egzemplarz z wpisem własnościowym marszałka Małachowskiego) a ~57 wydania trzeciego ( z czego 16 w Polsce). Trzeba jednak dodać iż często bardzo niekompletne egzemplarze zawierające jedynie drobne fragmenty dzieła są klasyfikowane przez biblioteki jako sztuki. [8]
Za najpiękniejszy zachowany egzemplarz "O naprawie Rzeczypospolitej" uznawany jest ten wpisany na listę UNESCO a przechowywany w Bibliotece Uniwersytetu Jagiellońskiego pod numerem BJ St. Dr. Cim. 430. Jest to kompletny pierwodruk (1551), doskonale zachowany, podarowany i opatrzony własnoręcznym listem Frycza Modrzewskiego do króla Zygmunta Augusta. Należał on do jednej z największych prywatnych bibliotek ówczesnego świata, którą w Wilnie zbudował król Zygmunt August. Wspaniałość tego egzemplarza potęguje fakt iż zachował w oryginalnej XVI wiecznej królewskiej oprawie. Obok Biblii Gutenberga z Pelplina, "De revolutionibus orbium coelestium" i pergaminowego "Commune Incliti Poloniae regni privilegium" z AGAD (również na liście UNESCO) jest to najcenniejszy drukowany wolumin w polskich zbiorach.
O NAPRAWIE RZECZYPOSPOLITEJ
Z PRZEKŁADU CYPRJANA BAZYLIKA (r. 1577)
WYBÓR
W Warszawie.
E. Wende i S–ka. –– 1914.
SPIS RZECZY.
I. O OBYCZAJACH.
Str.
1. Co to jest rzeczpospolita? 1
2. Czym w całości zachowania bywa rzeczpospolita? 3
3. O tym, że dobremi obyczajmi rzeczpospolita bywa bardzo dobrze urządzona 5
4. Jakie staranie ma być około dobrego ćwiczenia dziatek i młodzieńców? 13
5. O królu 21
6. Panowie rady i posłowie ziemscy dlaczego do radzenia o rzeczypospolitej bywają królowi przydani 29
7. Co przynależy na senat i na wszystkie insze osoby radne 33
8. O dozorcach obyczajów 37
9. O urzędzie, któryby się o domowy pokój starał, próżnujące z miasta wyganiając, a pijane i hultaje karząc 40
10. O dozorcach ludzi ubogich 44
11. O urzędziech, na które synowie albo drudzy potomkowie po rodzicach właśnie następują... O wychowaniu synów wielkich panów. O ludzkości przeciwko poddanym 47
12. O zbytku, który bywa w szatach, w pokarmach i trunkach. A potym o biesiadach i tańcach 54
13. Zgromadzenie wszytkich nauk, a zamknięcie pierwszych ksiąg o obyczajach 60
II. O PRAWACH.
Str.
1. Prawa lub statuty dla złych ustawione 64
2. Prawa a obyczajów różność 65
3. Warunki praw 67
4. Prawa o krzywdach, które bywają uczynione słowy albo rzeczą 72
5. Prawa o postępkach i dowodziech prawnych i dylacjach i dniach prawu należących 82
6. Praw kto ma poprawować? 86
III. O WOJNIE.
1. Sprawiedliwość i uczciwość wojny przekłada się, która aby była słuszna i szczęśliwa, ma mieć sprawiedliwą przyczynę 94
2. O biegłości i ćwiczeniu rycerskim. A czego przestrzegać mają wojennicy 100
3. O dostawaniu pieniędzy, na wojnę potrzebnych. O założeniu skarbu rzeczypospolitej 108
IV. O SZKOLE.
1. Zalecanie a wychwalanie szkoły i rozmaite jej pożytki 121
ZAMKNIĘCIE TYCH WSZYTKICH KSIĄG 131
PRZYPISY WYDAWCY 137
Dzieło Andrzeja Frycza Modrzewskiego ukazało się po raz pierwszy w Krakowie r. 1551 (po łacinie). Przekład Cyprjana Bazylika został wydany w Łosku w r. 1577. Druku wyboru niniejszego dokonano w końcu grudnia r. 1914 w drukarni Rubieszewskiego i Wrotnowskiego w Warszawie dla E. Wendego i Spółki.
https://pl.wikisource.org/wiki/O_naprawie_Rzeczypospolitej
O naprawie Rzeczypospolitej/I-1
KSIĘGI PIERWSZE.
O OBYCZAJACH.
I. Co to jest rzeczpospolita?
Podoba mi przeto ono, co mężowie uczeni przy każdym rozbieraniu za rzecz potrzebną sądzą, abychmy[1] onej rzeczy, o której mówić mamy, sposób i przyrodzenie naprzód wypisali, a oznajmienie od onych podane, którzy o tej materji przed nami pisali, abychmy[1] tu położyli. Bo oni tak opisują, że rzeczpospolita są[2] zbory a zgromadzenia ludzkie porządnie zebrane, z rozmaitych sąsiadów złączone, a ku dobremu a szczęśliwemu życiu postanowione. Bo imieniem rzeczypospolitej jedna familja albo dom jeden nie bywa nazwan: gdyż jest rzecz osobna, jednemu należąca, którą własnym imieniem zowią rzeczą domową albo gospodarstwem; a do tego należy, aby ona czeladź i wszyscy domownicy wespołek żyli, a do każdej potrzeby albo roboty, ku pożywieniu należącej, spólnie sobie pomagali, a ktokolwiek w domu przedniejszy jest, a nad czeladzią władność albo panowanie ma, tego zowią gospodarzem. Gdzie się zasię zbierze wiele tych gospodarzów z czeladzią swoją, i domów wiele, tam bywają miasta albo mnóstwo domów, ulicami porządnie sadzone; z tych zasię miast i wsi stawa się ta obywatelów społeczność, którą nazywamy rzecząpospolitą. A iż się człowiek lepiej, niż które insze stworzenie, do takowego zgromadzenia i spólnego obcowania zgodzi: ukazuje to jego przyrodzony dowcip i mowa: albowiem te dwie rzeczy między ludźmi sprzyjaźną jednego przeciw drugiemu skłonność najwięcej mnożą, która jest najprzedniejszą tak wiela ludzi stowarzyszenia związką; w którym ci co żywo wszytkie swoje prace, starania, roboty, pilność i dowcip do tego ciągnąć mają, aby się onym wszytkim mieszczanom albo spólnie w towarzystwie żywącym obywatelom na wszem dobrze wodziło, i iżby wszyscy szczęśliwy na świecie żywot wieść mogli. . . . . . . .
Albowiem ani król urzędu królewskiego, ani żaden urząd także urzędu sobie powinnego używać, ani też żaden priwant (to jest: urzędu żadnego na sobie nie noszący) uciesznego a spokojnego żywota mimo rzeczpospolitą długo wieść nie może. Lecz jeśli kto jest taki, coby okrom[3] towarzystwa ludzkiego żyć mógł, a nikomu nie potrzebując samby z sobą przestawał, ten nie za obywatela ludzkiego, ale albo za bestją albo za jakiego Boga ma być rozumian, jako Arystoteles[4] powiada. Niechajże tedy ten skutek będzie mieszkania w spółku rzeczypospolitej, aby wszyscy obywatele szczęśliwie, to jest (jako Cicero[5] wykłada) uczciwie a dobrze żyć mogli, aby się w dostojności i w pożytkach pomnażali, aby wszyscy cichy a spokojny żywot wiedli, aby każdy swego bronić i używać mógł, aby od krzywd i zabijania każdy był bezpieczen; albowiem dla tych rzeczy w mieście i w każdej rzeczypospolitej obronę wynaleziono. . . . . . . . . . . . . . .
PL Modrzewski-O naprawie Rzeczypospolitej graf160.jpg
