Wzruszyła mnie troska polityków odsuniętych niedawno od władzy w demokratycznych wyborach. Można odnieść wrażenie, że rządzili ciut za krótko (bo cóż można zrobić w ciągu zaledwie 8 lat) i gdyby jeszcze mieli szansę choć z 10, to zrobiliby ho, ho, albo i więcej.
Doszło do tego, że politycy ci dla naszego dobra, którego nie jesteśmy w stanie zrozumieć i docenić, czyli w obronie demokracji wbrew nam, postanowili wyjść na ulicę 13 grudnia nawet pod przywództwem fircyka będącego na utrzymaniu żony i niepłacącego alimentów na własne dzieci i ramię w ramię z tymi, którzy tego dnia stan wojenny Polakom zafundowali, aby wypowiedzieć posłuszeństwo władzy, którą w ostatnich wyborach wybraliśmy.
Może być coś bardziej zakręconego?
Ten cytat z Balcerowicza świadczy najlepiej, że zmiany idą w dobrym kierunku i nie są to zmiany pozorowane, jak bywało za rządów Platformy, a na ulicę wychodzą i protestują wyłącznie ci, co żyli dotychczas, jak pączki w maśle i mieli innych w nosie. Ot taka mała sprawiedliwość dziejowa.
Inne tematy w dziale Polityka
