Dzisiaj będzie krótko i nie liczę, że do wszystkich dotrze.
Przekonałem się właśnie, że wszystkie te spory polityczne, naparzanka plemion, czy medialne szopki, są luksusem, na jaki mogą sobie pozwolić ludzie, którzy nie mają prawdziwych problemów (wydumane się nie liczą). Nie jestem młodzieniaszkiem i jak zapewne wielu z Was, życie mnie nie oszczędzało. Przez kilka lat się tego uzbierało, mój wylew, nowotwór żony, tragiczna śmierć dorosłego dziecka (28 lat). Czasem aż się wyć chciało. Wydawało się, że w myśl przysłowia, co cię nie zabije to cię wzmocni. Teraz kolejny problem, poważna kontuzja wiekowego i dość masywnego rodzica i alternatywa kolejnych lat uciążliwej pielęgnacji. Nie żebym narzekał, nie śmiałbym, bo wiem, że wiele osób ma tak od dawna, jak nie z rodzicami, to z dziećmi. Zaskoczyła mnie tylko świadomość, jak mało ważne stało się momentalnie to, co PO ma na PiS i odwrotnie, kto wygra turniej skoków, czy jaki będzie film wieczorem. Lato i wakacje są poza jakimkolwiek horyzontem. W jednym momencie okazuje się, że to wszystko nie ma znaczenia.
Więc czasami odpuść jeden drugiemu, to są tylko wszystko pozory i rzeczy nieistotne.
