Czy jest możliwość uratowania tego biednego, chorego chłopczyka z Wielkiej Brytanii? Czy jest jakaś nadzieja na cud dla niego, tak aby ważni ludzie zamiast skazywać go na pewną śmierć dali mu szansę, o którą proszą jego rodzice? Czy tą szansą jest zmiana obywatelstwa na włoskie lub polskie? Nie sądzę. Tu trzeba działać radykalnie, ale przede wszystkim skutecznie. Szaleńczo, ale z zimną głową. Takie gesty jak przyznanie obywatelstwa polskiego są oczywiście spektakularne ale nie ruszą zatwardziałych serc. Jądro ciemności ma to gdzieś. Dlatego trzeba uderzyć ostro.
Wydaje mi się, że najlepszym dla dziecka rozwiązaniem aby ojciec dziecka wyznał przed kamerami popularnej TV, że jest gejem (bez określonej narodowości, najlepiej aby określił siebie jako zupełnego kosmopolitę). Matka natomiast powinna ogłosić, że jest lesbijką pochodzenia żydowskiego. Jest to istotne o tyle, że dziecko uznaje się za żydowskie jeżeli matka jest Żydówką. Co do dziecka, to trzeba byłoby wyznać, że urodziła je surogatka metodą in vitro z nasienia anonimowego dawcy. Że nie trzyma się to kupy? A kogo to obchodzi?
I stałby się cud. Nagle jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, sprawy przyjmą diametralnie inny bieg. Nagle lekarze, którzy do tej pory wzbraniali się przed pozwoleniem odesłania go do Włoch lub udzieleniem mu obywatelstwa polskiego rzucą się do jego leczenia i sięgną po najnowsze zdobycze techniki medycznej, aby go pobudzić do życia. Nagle zmieni się ton demolib mediów, z wrogiego na entuzjastyczny. Organizacje „obrony praw człowieka”, które nabrały wody w usta nagle ją wyplują i rzucą się do działania. Niemożliwe? A dlaczego nie?
Przecież może zginąć „żydowskie” dziecko.
Świat postępu nie może milczeć w takiej sytuacji.
Bo przecież kto ratuje jedno życie, ten cały świat ratuje. Prawda?
