Algebra to klucz do machiny czasu. Jestem tego absolutnie pewien. Nawet bardziej pewien niż Edison gdy wynajdywał żarówkę elektryczną. Edison, po tysiącach błędów i niepowodzeń żarówkę znalazł. No, asystent Wiktor mu w tym nieco pomógł.
Ja znajduję maszynę czasu, i też nie bez pomocy. Moje narzędzia to algebry Clifforda – różnej maści, niektóre są zdegenerowane, inne wykoślawione – jak je Przyroda stworzyła takie są. A Przyroda rózne cuda tworzy. Nam, ludziom zarozumiałym, wydaje się, że coś w Przyrodzie rozumiemy. Darwin – ten to był wielki, czytamy w podręcznikach. Darwin zero z samej istoty rzeczy rozumiał. Przyroda kwantową nanotechnologią operuje bez problemu, a inteligencja za tym się kryje naturalna a nie sztuczna. Inteligencja nieskończona kryje się w prawach Przyrody, w ich konstrukcji, której jedynie rąbek uchyliliśmy. Laura poleciła mi bym czytał Michaela Behe. Leży na biurku, czeka aż uporam się z maszyną czasu, bo czasu na czytanie wszystkiego mi brak. Podsunęła mi też film:
No i jeszcze podsunęła mi stary zegar do naprawy. Że niby skoro mój dziadek był ślusarzem i ja w jego warsztacie za dziecka majstrowałem, to i zegar stary naprawię.
Tymczasem Rafał Abłamowicz, największy bodaj w świecie specjalista od algebr Clifforda, napisał mi, że deformacje algebr Clifforda są w monografii Helmstettera.
No, książkę mam. Próbowałem nawet kiedyś ją czytać, ale mnie odepchnęła zbyt trudna matematyka. Za wysokie progi na moje nogi. Jednak teraz, podpuszczony przez Abłamowicza zajrzałem do niej na nowo. Nawet dedykacja tam jest, że niby cechuje mnie „wielka erudycja i ciekawość” - tak Helmstetter mnie widział.
ZA co się zatem mam zabrać? Za ewolucję, czy może za machinę czasu. Rozłożyłem zegar na części. Złożyć na powrót nie dałem rady, bowiem sprężyna się wybuchowo rozwinęła i części pofrunęły po pokoju. Nie wszystkie udało mi się znaleźć. To było tydzień temu Zamówiłem zatem nowy napęd, znalazłem za 1/3 ceny, przyszedł, złożyłem, trochę czasu mi zeszło na synchronizacji czasu z dzwonkami, musiałem poduczyć się teorii, zapisać się na internetowy kurs naprawy zegarów. Oto zegar złożony i zsynchronizowany.
Studiując Helmstettera i jego deformacje, bo w książce ma rozdział p.t. Deformacje algebr Clifforda, doszedłem do wniosku, że robi to w niepotrzebnie skomplikowany sposób. Zrobię to inaczej, bardziej geometrycznie i sprytniej. Jak Edison żarówkę. Już dziś zaczynam dopisywać kolejne części do moich Notatek o Algebrach Clifforda.
A tymczasem czas nieubłaganie się posuwa. 2-go października pisałem notkę „Tajemnica pokoju 137 - odsłonięta”
Bohaterem był bodaj jeden z najwybitniejszych matematyków naszych czasów, Sir Michael Atiyah. A wczoraj dowiedziałem się, że zmarł w piątek. Tym bardziej muszę się do algebr Clifforda przyłożyć. Atiyah dużo o nich pisał.
Michael Atiyah
