Pora już, w związku z powtarzającymi się oskarżeniami wobec o. Tadeusza Rydzyka, Dyrektora Radia Maryja o antysemityzm, zażądać ujawnienia jego antysemickich wypowiedzi. Katolicy w Polsce nie mogą się godzić, by jeden z najbardziej znanych kapłanów, znany z inspirowania i kierowania dziełami apostolskimi był podejrzewany o hańbiące każdego katolika wypowiedzi. Wciąż, z wielu mediów, słyszymy o tych antysemickich wypowiedziach. Zaangażowane w żądanie karania winnego są ambasady obcych państw, od jakiegoś czasu próbuje się też w przedmiotowe działania angażować Stolicę Apostolską. Jednakże katolicka opinia publiczna wciąż nie ma możliwości zapoznania z inkryminowanymi wypowiedziami znanego redemptorysty. W żadnym razie bowiem nie można za nie uznać przytaczanych raz po raz w mediach fragmentów z tzw. „taśm o. Rydzyka”. Nie poddaję w wątpliwość prawdziwości zawartego na owych taśmach materiału, trzeba by jednak nie wiem ile złej woli, aby uznać je za podżeganie do nienawiści wobec jakichkolwiek przedstawicieli rasy semickiej. Stwierdzenie bowiem, że żydzi domagają się od Polski odszkodowania nie jest wypowiedzią przeciwko jakiemuś narodowi czy grupie społecznej. Jest albo zdaniem prawdziwym, albo fałszywym, w każdym razie dyskutowalnym – nie jest jednak nawoływaniem do nienawiści, nie jest też wypowedzią w kogoś godzącą. Podobnie, jak najbardziej w ramach dyskursu mieszczą się stwierdzenia o istnieniu różnych etyk: muzułmańskiej, talmudycznej, chrześcijańskiej i trudnościami w porozumiewaniu się pomiędzy teoretykami i praktykami tychże teorii moralności.
Zatem trudno przypuszczać, by rozpętana międzynarodowa burza, żądanie przez Izrael „potępienia Rydzyka” były wywołanie tymi niewinnymi przecież, a w każdym razie mieszczącymi się w granicach dyskursu społecznego, wypowiedziami.
W związku z krajową (wypowiedzi niektórych, nielicznych hierarchów i autorytetów) i międzynarodową reakcją, która z całą pewnością nie jest wywołana przytoczonymi wyżej wypowiedziami o. dyrektora, byłoby to bowiem rażącym pogwałceniem zdrowego rozsądku i godnym potępienia zamachem na swobodę dyskursu) żądamy, w imię przejrzystości społecznej debaty, a także dla klarowności stosunków międzynarodowych, ujawnienia, o ile istnieją, prawdziwych wypowiedzi o. Dyrektora. Jeżeli zaś nie istnieją – wzywamy do opamiętania się i nie podsycania negatywnych emocji oraz nie wzbudzania niepokoju, który niczemu dobremu nie służy.
