To pytanie w fizyce mikroświata, występuje już od ponad trzydziestu lat.Wywołujee go potęgujący się fakt bezradności tej teorii wobec odkryć własności świata cząstek elementarnych, oraz niespójność i nieprzystawalność jej z drugą fundamentalną teorią fizyki ,a mianowicie - Ogólną Teorią Względności [ General Relativity - GR].
Od początków uformowania MS,,spotkała ma on kłopoty z masą cząstek. Mechanizm Higgsa pochodzenia masy cząstek elementarnych ,świetny formalnie i spójny z kwantową teorią pola, stoi w jaskrawej sprzeczności ze zjawiskiem i pojęciem masy ciał makroskopowych, oraz masy w kosmologii [ w mega-skali]. Na dodatek, weryfikacja eksperymentalna mechanizmu Higgsa [ odkrycie bozonu Higgsa] spotkała się ze znaczącym liczebnie ,odrzuceniem poważnych fizyków z różnych stron świata.Przy okazji sama metodologia pracy LHC - tego symbolu gigantomanii w badaniach przyrody,została bezlitośnie zanegowana.
Pozostając przy ważnej kwestii pojęcia masy, nie można pominąć trudności MS z tajemniczą cząstką o istnieniu przewidzianym przez Wolfganga Pauliego w 1930 r.,a eksperymentalne odkrytej dopiero w roku 1956 przez Fredericka Reinesa i Clyde Cowana o nazwie " neutrino" , zapropowanej kiedyś przez fizyka włoskiego Enrica Fermiego. W Modelu Standardowym neutrino jest banakną cząstką pozbawioną praktycznie masy.Prace Majorany ,a następnie Pontecorvo zostały przez MS zignorowane ,prawdopodobnie dlatego ,że poważnie naruszają strukturę kwantowej teorii pola ,która przecież jest fundamentem Modelu Standardowego.
I w końcu stało się to, co stać się musiało: gwałtownie rozwijająca się fizyka neutrin i jej eksperymentalne odkrycia w dziedzinie oscylacji neutrin potwierdzające istnienie mas neutrin [Nobel 2015 dla Takaaki Kajity z tokijskiego uniwersytetu i Arthura B.McDonaldaz Solar Neutrino Obserwatory,Ontario Kanada], odsunęły MS -w tym zakresie- całkowicie na boczny tor, jako nieprzydatną.Rejestrujemy więc fizykę poza modelem standardowym,np.badania nad asymetrią materii i antymaterii,naruszenia parzystości ładunku.
Przed znaczniej poważniejszym problem stanął MS, gdy rozwinęła się w ostanich pięciu latach, historia pomiaru średnicy protonu.Pisałem o tym szczegółowo tutaj [1],natomiast aktualna sytuacja tego problemu została przedstawiona tu [2].MS funkcjonuje dzięki prawie 20 parametrów ,które można jedynie wyznaczyć doświadczalni , gdyż nie istnieje teoretyczne ich wyjasnienie..Jeśli ktoś bagatelizuje wartości tych stałych , to nie rozumie modelu standardowego.
Na przykład,długo uznawana wartość promienia protonu 0,8731(60 fm została zakwestionowana w 2010 roku i zastąpiona wartością o,84087(40) fm ,a 12sierpnia brr ten sam badacz ,wykorzystują oddziaływanie między ujemnym mionem[masywny elektron] i protonem w strukturze deuteru ,dalej zmniejszył promień protonu do wartości 0,8356 fm z niepewnością jeszczemniejszą bo wynoszącą (20).
Uzyskana przez zespól Pohla radykalnie mała wartość średnicy protonu może mieć powaażne konsekwencje teoriopoznawcze.Można ją mianowicie wyjaśnić istnieniem nieznanego do tej pory oddziaływania pomiędzy mionem, a protonem.Wyznawcy MS podkreślali zawsze cenność tej teorii w odniesieniu do rodzajów oddziaływań ,oraz dróg do ich unifikacji.Tymczasem MS może być teorią kulawą, co do fundamentalnych idei o mikroświecie.
Myślę , że błąd tego modelu teoretycznego [mimo jego częściowych zalet praktycznych] tkwi głębiej,bo w podstawach ontycznych.Fizyka wysokich energii nie odkrywa rzeczywistości ,lecz ją stwarza,produkuje , a nastpnie ją bada i opisuje.Jest to jednak zagadnienie które wymaga osobmego namysłu i medytacji.
Literatura
[1]http:// autodafe.salon24.pl/543267,rozmiary-czastek-elementarnych
[2] R.Pohl,F.Nez,and all,Laser spectroscopy of muonic deuterium, Science,12.08.2016,vol.353,s.669-673
