Dział:Technologie.Temat: Nauka
Kiedyś bloger deda kwestionował moje twierdzenie, że światło nie oddziaływuje ze światłem,odwołując się do informacji mówiącej o eksperymencie rozpraszania fotonu na fotonie zaobserwowanym w tunelu Wielkiego Zderzacza Hadronów (LHC) .Broniłem się wówczas argumentacją, że eksperyment nie był bezposrednią rejestracją lub pomiarem,oraz że pewność wyniku była ponizej krytycznej wartości 5 sigma,a także : poczekajmy na jego powtórzenie przez inne laboratorium.
I właśnie pod koniec 2018 roku,w LHC,w eksperymencie Atlas [1] podczas analizy zderzeń jonów ołowiu otrzymano dowód rozpraszania fotonów na fotonach.
Jony o bardzo wysokich energiach, są otoczone polem wirtualnych fotonów. Jeśli przechodzą blisko siebie, wirtualny foton z jednego jonu Pb, rozprasza wirtualny foton z drugiego. Gdy wirtualne fotony rozpraszają się, jony ołowiu tracą ewna ilość energii, by wytworzyć dwa fotony rzeczywiste.
Pomiary ich parametrów potwierdziły ich pochodzenie.Obserwowano 5 razy więcej zderzeń jonów Pb niż podczas pierwszego eksperymentu,oraz zastosowano pierwzy raz specjalnie opracowaną sieć neuronową, do śledzenia sygnałów pojawiających się przy aktach zderzeń jonów Pb.Również pewność wyników pomiarów o wiele większa : 8,2sigma.
Jedna podtrzymam wcześniejsze zastrzeżenia krytyczne w innej wersji :
- zespół powtarzający espertment ten sam
- aparatura,miejsce eksperymentu te same
- pomiar zjawiska nie bezpośredni(brak zdjęć rozpraszania F-F) .
Odrycie tego zjawiska byłoby przełomem w fizyce kwantowej,fotony wszak nie mają ładunku elektrycznego , oraz masy.
Końcowy akcent optymistyczny: LHC jest nadal sensownie wykorzystywany.Ale tajemnice światła są wielkie i wciąż nierozpoznane.
Literatura
[1] G.Aad et al.Observation of Light-by-Light Scattering....Phys. Rev. Lett. 123, 052001,31.07. 2019
