Niedziela 8 września może okazać się jedną z najważniejszych dat w nowożytnej historii Rosji – po raz pierwszy od 1991 roku, od sierpniowego puczu komunistów pragnących zachować Sowietskij Sojuz naród rosyjski ma okazję, ma szansę prawdziwego wyboru.
Wcześniej w 1993 (walki po rozwiązaniu parlamentu), w 1996 (wybory prezydenckie) i 1999-2000 (operacja „Następca” – przekazanie władzy od B.Jelcyna do Putina) wszystko było ukierunkowane jak tor pociągu, a naród miał wpływ podobny do jego pasażerów, co najwyżej mógł wyrwać niedziałający (jak to w Rosji) hamulec bezpieczeństwa (nazywany tam "stop-kran")
Co prawda nie cała Rosja może jutro wybierać między dobrem a neutralnością dla Zła * , a tylko około 10% jej obywateli – mieszkańców stolicy Moskwy i trzeciego co do znaczenia uralskiego miasta Jekatierinburg (w czasach komunistycznych był przemianowany na Swierdłowsk – od nazwiska bolszewickiego zbrodniarza). Tam na Uralu kandydat opozycji - Jewgienij Rojzman na wielkie szanse na wygraną, to taki tamtejszy Marek Kotański, twórca projektu "Miasto bez narkotyków", który proputinowski gubernator wsadził do więzienia za ... - oczywiście - propagowanie i rozprowadzanie narkotyków (a tak naprawdę za to, że kochana przez niego piękna i mądra kobieta wybrała Rojzmana - taka zemsta człowieka aparatu władzy. Ale jak mówili i u nas: „sowiecka urna to sprytna szkatułka: piszesz Mikołajczyk, wychodzi Gomółka”).
W stolicy Imperium sytuacja nie jest tak jednoznaczna – jest to wielkie skupisko aparatu władzy (nazywanego tam „oszuści i złodzieje”) i ich obsługujących pretoria i dworzan, którzy z obecnego putinowskiego dozwolenia na nieumiarkowane czerpanie z naftodolarów i gazojewrików są bardzo zadowoleni. Do tego duże pozostałości komunistycznego, sowieckiego aparatu, któremu w prawdzie ograbianie sowieckiego dorobku nie podoba się, ale jeszcze bardziej nienawidzą prozachodnich sympatii opozycyjnego blogera i prawnika Aleksieja Nawalnego.
Żeby tego z definicji wrogiego elektoratu było mało, należy dodać ok.10% nierosyjskich mieszkańców Moskwy, których nawet umiarkowanerozsądnie nacjonalistyczne poglądy Nawalnego raczej nie zachwycają.
Z tych trzech ale i innych powodów należy uznać, że te moskiewskie wybory dla opozycjonisty Nawalnego nie mogą zakończyć się zwycięstwem. Teoretycznie.
Do pełnego obrazu tych zmagań wyobraźmy sobie (nie jestem Czarkiem Krysztopą, nie umiem tego narysować ;) poker z profesjonalnymi kanciarzami, którzy posadziwszy przeciwnika na chyboczącym się podpiłowanym stołku, rozdają znaczone przez siebie karty, świecąc ostrym śledczym reflektorem w oczy, trzymając zaciskającą się na jego szyi pętlę…
Mimo tych warunków znaczniej bardziej niesprawiedliwych od walki Dawida z Goliatem, wynik wyborów nie jest przesądzony. Triumfem Nawalnego było by doprowadzenie do II tury wyborów, którego mogły by przybrać charakter referendum za lub przeciw siedzącej od 13 lat na rurze ropy i gazu władzy. Jako, że ceny tych surowców wyrosły strasznie w górę, siedzenie na niej jest bardzo kuszące i dla wielu warte wszystkiego. Najbardziej niedzielenia się z pozostałymi "frajerami".
Moim skromnym zdaniem Aleksiej Nawalny w takim rozkładzie ma szansę na ok.25-27% głosów I turze, a największą zagadką jest czy putińskiego wybrańca S.S. Sobianina (starannie przedstawiającego się jako kandydat niezależny ;) uda się przepchnąć powyżej 50% i uniknąć bardzo ryzykownej dla putinowskiego obozu władzy II tury.
Zależy to od umiejętności falsyfikacji wyników (czyli pilnowania tych wg tow. Stalina najważniejszych = liczących głosy) oraz od frekwencji wyborczej – im więcej zwykłych ludzi, tym gorzej dla putinowskiego faworyta.
Chyba najlepszą wizytówką rosyjskiej rzeczywistości 13-tego roku władzy płk Putina jest jej sztandarowa budowa – podzwrotnikowego kurortu Soczi, gdzie ma się odbyć zimowa Olimpiada. Może dlatego tego lata miliony Rosjan uciekły na odpoczynek na śródziemnomorskie plaże Europy i Turcji – kto by chciał odpoczywać obok, wiadomo kogo i w wiadomo (Rosjanom i kto pobył tam kiedykolwiek) warunkach …
Иностранцы! Приглашаем очень
посетить уютный город Сочи –
мы его отстроили чуток.
Это рай для зимних видов спорта:
море есть, оно пока не сперто,
солнце, воздух, пальмы и песок.
Жители Нью-Йорка и Парижа!
Все валите к нам! Берите лыжи,
Привозите санки и коньки.
Зря мы что ли столько стадионов,
накупив элитного картона,
стоим на песке как дураки?
Сочи - это город физкультуры.
Подтянись на прутьях арматуры.
Перепрыгни ловко через грязь.
Ну а вы, спортсменки биатлона,
заряжайте с вечера патроны,
чтоб ходить ночами, не боясь.
В Сочи есть вода, песок и глина.
мы из них слепили два трамплина
и по им пустили поезда.
Так что каждый, кто приедет в Сочи,
хочет он того или не хочет,
может здесь остаться навсегда.
Оставайтесь! Будем очень рады!
Спорим, что такой олимпиады,
вы еще не видели нигде?
Мы у вас в стране купили виллы,
а у нас красиво пишут вилы
по прозрачной сочинской воде.
(Слова и музыка Васи Обломова)
Воскресенье 8 сентября может оказаться одной из важнейших дат в истории России - первый раз с 1991 года, от августовского путча коммунистов желающих сохранить Советский Союз российский народ имеет возможность настоящего выбора - выбора между Добром а нейтралитетом (для Зла)
Это выбор для отрицания или одобрения такой московской действительности -
= Если большинству москвичей такое не мешает, будут голосовать за продолжение подобного беспредела. А это ведь только пик айсберга...
Екатеринбуржцы, у вас тоже 8 сентября выборы.
У вас независимый кандидат не просто "имеет шансы победить", а совершенно точно победит.
Потому что это
народный кандидат.
Голосуйте за Евгения Ройзмана, это лучшее, что можно сделать в местной политике.
По партийному списку голосуйте за "РПР-Парнас", там по списку идут
Алексей Беззуб из "РосЯмы" и
Катя Петрова из "РосПила".
