Oto druga część naszej historii o sycylijskich kulinariach! Zapraszamy!
Kuchnia Sycylii jest prosta, skromna i nieskomplikowana, co w żaden sposób nie umniejsza znakomitego smaku jej dań. Większa ich część – o zdecydowanie chłopskim rodowodzie - opiera się na tanich, ogólnodostępnych składnikach, spośród których prym wiodą dorodne warzywa, zioła, ryby i owoce morza. Skarby Neptuna królują niemal w każdej potrawie: sarde a baccafico to sardynki wpierw nadziewane mieszanką z drobno posiekanych orzeszków piniowych, słodkich winogron, rodzynek i cynamonu, następnie panierowane w bułce, a na końcu smażone; natomiast pesce spada alla ghiotta to dorodny miecznik z Messyny, gotowany w gulaszu z cebuli, pomidorów i ziemniaków, doprawiony oliwkami i kaparami. Bardzo szlachetnego tonno al forno przyrządza się w ciekawy sposób – na początku przygotowuje się marynatę z oliwy, octu balsamicznego, drobno posiekanych cebulek i pietruszki, do której wkłada się dorodne płaty tuńczyka, po czym zostawia się je tak najlepiej na całą noc, a potem piecze w piekarniku. Dwa pyszne dania rybne z położonego na północnym zachodzie miasta Trapani to zuppa di pesce, gęsta zupa z dużymi kawałkami węgorza, dorsza, leszcza, kalmara, mątwy i innych owoców morza, która - zwłaszcza jeśli serwowana z czosnkowymi grzankami - spokojnie może wystarczyć za cały posiłek oraz pochodzący z Afryki Północnej cuscus alla trapanese – mieszanka kuskusu, ryb i frutti di mare, gotowanych na parze.
Sycylijczycy mogą poszczycić się niespotykanymi w innych częściach Italii daniami z makaronów: najsłynniejsza to pasta con le sarde z sardynkami i koprem włoskim, spaghetti alle volgole – z niewielkimi małżami, którym pikanterii nadaje drobno posiekane chilli, pasta al nero di seppia – której czarna barwa jest związana z dodawanym do potrawy atramentowym gruczołem mątwy oraz pasta alla Norma - przeważnie spaghetti z duszonymi bakłażanami i pomidorami, posypane tartą ricottą. Pomidory, bakłażany i pasta to także główne składniki sycylijskiej wersji popularnej w całej Italii makaronowej bądź ryżowej zapiekanki zwanej timballo. Wypieka się ją w specjalnym, najczęściej owalnym naczyniu z pięknie malowanej, typowej dla południa Półwyspu Apenińskiego ceramiki. Mieszkańcy wyspy mają też swój unikalny sposób serwowania pasty – na talerzu obok makaronu kładą kilka kromek pieczywa (a trzeba wiedzieć, że bogactwo jego rodzajów wprawia w zachwyt niejednego turystę), dzięki temu apetyczne sosy idealnie w nie wsiąkają, tak że nie marnuje się żadna kropelka.
Z przystawek warto skosztować sałatki zwanej caponata, złożonej ze smażonych lub grillowanych plastrów bakłażana, zamarynowanych w sosie z pomidorów, oliwek, selera, orzeszków piniowych i kaparów. Pyszna jest też specjalność z Enny, miasta położonego w samym centrum Sycylii – maccu, czyli nic innego jak purée z ugotowanego do miękkości bobu, zmiksowanego z fenkułem. Jednak pod względem popularności biją je na głowę słynne arancini. Owe, wywodzące się z kuchni arabskiej, duże ryżowe kulki nadziewane są drobno siekanymi pieczarkami, grochem, szynką i mozzarellą, a następnie smażone w głębokim tłuszczu. Jedna spokojnie wystarczy na przekąskę, kilka – z pewnością nasyci nas w czasie obiadu.
Więcej na temat sycylijskiej kuchni dowiesz się z drugiej części naszego artykułu: "Sycylijskie wypieki i desery"!
Jeżeli jesteś fanem Półwyspu Apenińskiego, przeczytaj nasze artykuły o Rzymie oraz plażach na Sycylii i Sardynii!
