Jeśli nie blogi to co?

Po przerwie od salonu i polityki jakoś tak trudno wrócić do pisania i aktywnego komentowania. Szczególnie jest to trudne kiedy odkrywa się nowe światy albo wchodzi na nowo w stare sprawdzone rzeczywistości. Jakoś tak trudno znowu wchodzić w tę rzekę, która biegu nie zmieniła.

Jednak jest coś w blogowaniu cennego. Kuba Podolski śpiewa w jednej ze swych piosenek: "Nie mam nic i ty też nie masz nic chociaż wszystko jest za darmo". Tak sobie myślę że to po części o blogerach i o ich pisaniu. Niby jest to bezwartościowe, ale tak na prawdę tylko swobodne poruszanie się po tym zbiorze daje jakieś realne rozeznanie.

Przypatrując się dyskusji blogerzy kontra majnstrim przypomina mi się moja ewolucja medialna dotycząca prasy. Pierwsze fascynacje to oczywiście książki, komiksy. Potem przyszedł czas na tygodniki. Przechodzenie z Polityki do Newsweeka a potem do Wprost. W sumie to się ostał tylko jeden tygodnik, z którego nie zrezygnowałem a którego wszystkie numery mam do dziś a który niestety upadł.

Następnie przyszedł czas na dzienniki i niepodzielne królowanie Rzepy do dziś. Nawet jak rednaczem był Gauden. I dopiero od jakichś dwóch lat przygoda z blogami. Myślę, że mniej więcej tak wygląda ewolucja czytelnicza wielu z nas.

W pojedynku Janecki kontra Jarecki zdecydowanie wolę czytać tego drugiego.  Choć rozumiem powody i samoobronę Janeckiego. Różnica między blogerami dziennikarzami jest niewielka ale znacząca. Ci pierwsi jak mają coś napisać to często wpierw zjedzą posiłek, zastanowią się, rzucą perspektywą niewarszawską, niecentralną tylko tą z różnych zakątków Polski, miasta, domu. Ci drudzy z kolei robią wiele rzeczy o pustym żołądku, na odpieprz się a często i przywal. Zdarza się to oczywiście i tym pierwszym nie przeczę ale przynajmniej nie muszę często za to płacić. Ci drudzy widzą wszystko z wierzchołka, który w ich mniemaniu jest zdobyty raz na zawsze.

Blogosfera broni się cały czas sama. Jest w ciągłym ruchu i raz puszczona już nie zniknie z horyzontu. Majnstrim ma się inaczej, gorzej. Musisię często bronić przed światem rzeczywistym. Bo ile można czytać że w Pcimiu stoi czerwony pomnik Lenina na rynku skoro przez Pcim przebiega jedna główna droga z domami po jednej i po drugiej stronie bez rynku?!

Oczywiście nie skreślam wszystkich dziennikarzy jak popadnie. Mam swoich ulubionych czyli takich, którzy jak widzą zieloną piłkę na ulicy to mówią do mnie tekstem, że widzieli na ulicy zieloną piłkę i tyla. A zaręczam że wielu majnstrimowców na taką logiczną operację nie jest w stanie się wysilić. Chyba nie słyszeli o korespondencyjnej definicji prawdy.

Jeśli chcieć zachować higienę psychiczno-polityczną to uważam, że nie ma innego wyjścia jak czytać blogi i ciągle konfrontować je i sprawdzać.

I jeszcze na koniec tak mi się przypomniał taki truzim ale myślę, że jest ważną rzeczą i chyba dość sprawdzoną. Proszę popatrzeć na ostatnie informacje. Część mediów podawała że Rosjanie się wycofują z Gruzji a część, że wręcz przeciwnie. Każdy zdrowo myślący człowiek wie, że Rosjanie się NIE wycofują. Stąd uważam, że bojkoty mediów są jak najbardziej na czasie i to co mieliśmy jakiś czas temu z tvenem jest dobrym tego przykładem. O tej stacji jakby ciszej i to nie tylko z powodu sezonu ogórkowego.

Jeśli nie blogi to co? Albo inaczej jeszcze: jeśli nie bojkoty to co?

Koniec. Kampramisa nie budieT.