Nie przepadam za Zbigniewem Ziobrą. Dziwny jakiś jest. Nie wiem gdzie widzą tę jego charyzmę ci, którzy ją widzą. Ja widzę przylizane włoski, pulchną buzię, uśmiech przykrywający jakąś taką miękkość i brak zdecydowania. Wiem, wiem, szeryf, minister, twardziel i wogóle. Ale cóż ja mogę poradzić, że widzę to co widzę?:)
No i, proszę ja was, ten Zbynio przemawiał na marszu w obronie TV Trwam, szczytna idea, popieram. A że przemawiał w odpowiedzi na propozycję pojednania ze strony swojego byłego pryncypała to się wziął i wzruszył. I głos mu zadrżał. I od kilku dni słyszę zewsząd jakie to straszne, ze mu zadrżał. Że to żałosne, że przegrał, że nie dorósł, że dał ciała. Ba, nawet Rybitzky jakieś dziwne filmiki zamieszczał, na których widać, że coś z tego wzruszenia musiał łyknąć. Piętrowe analizy, prognozy i wróżby na ten temat powstają.
I ja w sumie tak chciałbym się dać ponieść temu zbiorowemu pędowi, bo to łatwo, wpisuje się w moją niechęć i oklaski można zebrać ale jak zwykle nie potrafię. No wzruszył się, i co z tego? Co w tym dziwnego czy złego? Może mi ktoś wyjaśnić? Na jego miejscu i w tej sytuacji sam bym się wzruszył.
Inne tematy w dziale Polityka
