Dzieją się rzeczy zadziwiające. Śmiech zamiera szydercom na ustach, Rosjanie okazują się czemuś winni, w powolnych władzy mediach toczy się dyskusja na tematy, o których mieliśmy już zapomnieć, którymi mieliśmy już rzygać, którymi mieliśmy już być straszliwie znudzeni. Do programów dezinformacyjnych zapraszani są, ba nawet w powadze wysłuchiwani, przedstawiciele rodzin smoleńskich. Totemy złych czarowników padają.
Zaskoczeni tą sytuacją nie możemy jednak dać się jej ze szczętem zaczarować. Owszem, podjęto rozmowę, padają np. oficjalnie zakazane dotąd pytania: kto i kiedy zakazał otwierania trumien? To już coś. A jednak to za mało, ponieważ zasadniczym pytaniem jest: DLACZEGO? Dlaczego zakazano otwierania trumien i dlaczego dziś odwraca się kota ogonem zrzucając winę na rodziny? Co kto chciał ukryć?
Być może zresztą ew. odpowiedź nie dotyczy bezpośrednio naszych podwórkowych wężów stanu? Być może źródło zakazu leży na wschodzie? I być może miało na celu skłonienie nas do odkrycia strasznej prawdy i pożarcia się o nią i o jej konsekwencje? Może to element gry, w której nasze drobne cwaniaczki są najmniejszymi z pionków?
Komentarze