Nie ukrywam, że z przyjemnością obserwuję postępującą destrukcję partii władzy. To jak na przykład Tusku z jednej strony wzywa do obrony Hanny Gronkiewicz Waltz a z drugiej demobilizuje elektorat wzywając do bojkotu referendum. Jeszcze tylko stracą Warszawę i zapomną jak zawiązywać sznurówki. Oczywiście coś przygotują na jesień, moze nowy rzad, może jakiś tuskolot czy inne badziewie. Sądzę jednak, ze przyjemności obserwacji upadku najbezczelniejszej partii w historii Polski po 1989 roku mi to nie zepsuje.
Platforma sobie na takie emocje zasłużyła po wielokroć. Uznając, że jestem zbyt głupi żeby pojąć, że kłamie w kwestii Smoleńska, zatrudniając moim kosztem dziesiątki tysięcy politycznej klienteli w administracji, okradając mnie z oszczędnosci w OFE jednocześnie twierdząc że robi to dla mojego dobra, podnosząc podatki, zadłużając mnie ponad wszelki rozsądek i realizując w istocie jedynie własny i kolegów partykularny interes. Z wielu powodów.
Uważam jednak, że warto pamiętać o tym żeby emocje zwiazane z satysfakcją jaką sprawia jej upadek nie przesłoniły nam kwestii ważniejszych. Na przykład takich, że również ci, którzy się do jej przewag aktywnie przyczynili, są Polakami, nie zgadzamy się z nimi, ale jesteśmy im winni nie nienawiść tylko cierpliwe tłumaczenie. I takich, że ważniejsze od krzywdy jaka dzieje się Platformie jest dobro Polski. I to takiej Polski, w której zmieszczą się również Oni.
Inne tematy w dziale Polityka
