Sytuacja jest nadzwyczaj trudna zwłaszcza wobec tego, że JK, przeciwko któremu kobiety strajkują, nienawistnie milczy.
To daje dużo do myślenia, bo największą obrazą dla kobiety jest brak reakcji na jej oczekiwania.
Czy zatem możliwe jest znalezienie rozwiązania?
Kiedyś w takich przypadkach stosowano dwie opcje:
1. wydawano dziewkę za mąż.
2. zamykano w klasztorze.
I tu mamy problem, bo patrząc na przywódczynię strajku, chyba nikt nie zgodziłby się na posiadanie takiej lemparcicy w domu i to za żadne pieniądze (patrz "Poskromienie złośnicy").Przecież nawet Sokrates, mąż niebiańskiego spokoju, wolał cykutę niż dalsze przebywanie w towarzystwie Ksantypy. (Te różne dyrdymały o sądzie itd. to feministyczna haggada). A taka Ksantypa to aniołeczek przy lemparcicy.
Pozostaje druga opcja. To chyba byłoby łatwiejsze, a na początek należy zastosować po prostu kwarantannę; przecież musiała mieć kontakt z osobami chorymi, nawet jeśli to były przypadki bezobjawowe.
Wniosek końcowy: skoro władze tego nie czynią, to oznacza, że są zainteresowane podtrzymywaniem tej fali rzekomych protestów.
Komentarze