W cieniu wizyty kanclerz Merkel przemknęła się wiadomość o bezsilności trzyosobowego składu sędziowskiego Sądu Najwyższego w składzie; K. Klugiewicz, R. Sądej i P. Mirek, zajmującego się sprawą ułaskawienia przez prezydenta A. Dudę Mariusza Kamińskiego i jego współpracowników.
Sędziowie w tym składzie poprosili by rozwikłaniem problemu zajął się skład siedmioosobowy. Ciekawe jest pytanie prawne jakie zostało postawione: czy art. 139 konstytucji o prezydenckim prawie łaski obejmuje też normę kompetencyjną do stosowania "abolicji indywidualnej" . "W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze: jakie skutki wywołuje przekroczenie powyższego zakresu normowania dla dalszego toku postępowania karnego?"
Skąd znalazło się nieznane konstytucji pojęcie abolicji indywidualnej, którym miałby zajmować się pełny skład Sądu Najwyższego?
Czy należy uznać art. 139 Konstytucji który brzmi:
Prezydent Rzeczypospolitej stosuje prawo łaski. Prawa łaski nie stosuje się do osób skazanych przez Trybunał Stanał Stanu, za niejasny i nieprzejrzysty jak twierdzi sędzia Mirek?
Czy pojęcie (akt) łaski jest niezrozumiałe w języku polskim?
Czy może prawo łaski nadane prezydentowi przez władzę zwierzchnią ma być definiowane przez inną z władz (ustawodawczą bądź sądowniczą) w sytuacji, gdy Konstytucja każe stosować art. 139 bezpośrednio.
Na tle tego wszystkiego najistotniejszym wydaje się rozstrzygnięcie dylematu dotyczącego z jednej strony podstawowych wartości konstytucyjnych; gwarancji praw obywatelskich oraz rzetelności i sprawności instytucji publicznych, dotyczących tego konkretnego przypadku a z drugiej, formalną literą prawa nie stanowiącą normy ustrojowej (nie odnotowanej w konstytucji ani nie wymaganej przez nią) mającą - ośmielam się tutaj użyć dość frywolnie sformułowania - charakter instrukcji organizacyjnej.
Cała sprawa ma charakter wybitnie polityczny i ciekawe jaki będzie rezultat, gdy odpowiedzialność dzielona przez siedem jest oczywiście mniejsza od dzielonej przez trzy a na dodatek jesteśmy w gorącym okresie po wybitnie politycznym apelu I prezes SN.
Za Wiki; Abolicja – decyzja polegająca na odstąpieniu od ścigania określonej kategorii przestępstw. Obejmuje nakaz niewszczynania postępowania karnego lub umorzenia postępowania już wszczętego. Jest to więc darowanie i puszczenie w niepamięć zarówno tych przestępstw, których sprawcy zostali ujawnieni, lecz jeszcze nie osądzeni, jak i tych, których sprawcy są nieznani (lub nie ujęci). Abolicja uchwalana jest przez parlament w formie zwykłej ustawy, zgodnie z procedurą obowiązującą w postępowaniu ustawodawczym.
Komentarze