biały cień

opiekuję się duszą całkiem zagubioną

ona nie czyta nie pisze

i nie wie w jaką stronę iść

 

niech wróci

myślę wieczorem

w domu gdzie pory roku

i strony świata

są na swoim miejscu

 

niech nie zniknie jak gwiazda

w poza-czasie i poza rozumieniem rzeczy

jakie są - chociaż ona rzeczy zapomina

 

być może jest dobra niepamięć

nieświadomość bycia

dawniej

bo tu i teraz

jest dotyk

ciepła skóra

i spacer po liściach

które niczego nie przypominają

 

być może wiem więcej

odkąd spotykam się z cieniem

białym i kruchym

gałązką oderwaną z drzewa

 

być może lepiej rozumiem

gałązkę i liść

                          10.2015