Prezydencki minister Michał Kamiński uparcie zapowiada, że Prezydent ratyfikuje Traktat mimo odrzucenia go przez państwo, którego zgoda była konieczna do przyjęcia Traktatu. Co więcej – w „Dzienniku” Kamiński mówi, że „Polska nie będzie problemem, bo Prezydent jest zwolennikiem traktatu”. Brzmi to równie mądrze, jak zapowiedź, że „wybory nie będą problemem, bo Prezydent jest zwolennikiem PiS”. Już wczoraj wezwałem prezydenta Kaczyńskiego do jak najszybszego zdementowania wypowiedzi jego ministra i potwierdzenia bezprzedmiotowości ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego. Niestety, od Prezydenta nie usłyszeliśmy niczego uspokajającego. Dziś w Wilnie powiedział, że „Irlandczycy mieli prawo powiedzieć to, co powiedzieli, a my mamy prawo ich przekonywać”. Brzmi to lepiej niż wypowiedzi Kamińskiego, ale co w istocie oznacza? Bo Prezydent Rzeczypospolitej nie ma prawa wspólnie z przywódcami innych państw „przekonywać” do faktycznego wyzucia z treści zasady jednomyślnej zmiany traktatów UE. Zasady, która zawiera w sobie nie tylko prawa Irlandii, ale istotną część polskiej suwerenności. Obowiązkiem Prezydenta wg art. 126 Konstytucji jest strzeżenie suwerenności Rzeczypospolitej i Prezydent nie może podważać żadnego z jej elementów.
Jednomyślność gwarantuje nie tylko prawa państw do zgody na zmiany traktatów Unii Europejskiej. W samym traktacie lizbońskim jednomyślność dotyczyła m.in. określania kierunków wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, stworzenia sił zbrojnych Unii czy zgody państw na podjęcie przez Unię środków niezbędnych w celu zwalczania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną (gej Fay kłania się Jackowi Kurskiemu), co może prowadzić do pozbawienia państwa prawa głosu w instytucjach Unii. Warto wiedzieć, że w razie czego jednomyślność w tych sprawach nie będzie żadnym problemem.
oryginalna notka
