Rozmawiałem dziś z ekonomistą i przedsiębiorcą żyjącym na zachodzie, młodym, ale publikującym już w paru periodykach. Rozmawialiśmy o ostatniej kampanii... Rozmówca stwierdził, że w sumie dyskursów politycznych na poziomie emocji nie rozróżnia – a w sporze naszym narodowym zająć miejsca nie umie, bo interesuje go jedynie gospodarka. Z mediów w ostatnich dwóch wyborach do jego świadomości nie dotarło o gospodarce nic, ale to nic zupełnie. Stwierdził, że nie jest w stanie, nawet na poziomie licealnym, streścić założeń ekonomicznych naszych przodujących partii...
Z dyskusji wyłonił się dość ciekawy obraz naszego kraju. Obraz słodkiego Hollywood, który żyje tańcem z gwiazdami. Nie pierwszy stwierdzę, że jest to już taniec chocholi. Nie zauważamy już nic. Przypomina to trochę końcówkę lat 80-tych. Ceny wrastające co miesiąc, prawo zmienia się rokrocznie – żadna firma nie jest w stanie ułożyć realnego budżetu na kolejne lata. Zmieniają się warunki kredytowania, opodatkowania, koncesji, dofinansowań i sposobów odzyskania pieniędzy unijnych. Nic to. Liberalna ponoć rządząca partia zmienia się w najbardziej populistyczną chyba w historii, drenując budżet i podatki wedle potrzeb. Nie robimy nic. W latach 80-tych wiedzieliśmy, ze to końcówka – dziś wiemy, ze to kryzys. Wiemy, że po prostu nasza polityka gospodarcza tak wygląda... I nie robimy nic. Wszyscy zajmują się Pis-em, a to ponoć partia opozycyjna. Kontrolą poczynań gospodarczych obecnego rządu nie zajmuje się nikt, media śledzą każdy ruch ust Jarosława, jakby od jego tchnienia miało ubyć pieniędzy w budżecie. Postulatów wyborczych PO nikt nie realizuje, nawet tych, które można. A choćby te jedno okienko..., a może łatwiejsze gwarancje państwowe dla nowych firm... 3 lata poszło! A tymczasem drenaż trwa.
I trwa wielkie POLLYWOOD. Nagroda w „Mam talent” to 300 tys. Stypendium dla młodych naukowców to... Może ktoś zna jakiś polski konkurs gospodarczy, to mi podpowie...
Inne tematy w dziale Polityka
