W walce z jakimi wrogami wewnątrz PO wyrósł, okrzepł i zahartował się platformizm?
Przede wszystkim i głównie - w walce przeciwko oportunizmowi, który w latach 2005-2007 ostatecznie przerósł w popisowszczyznę, ostatecznie przeszedł na stronę konserwatywną przeciwko POletariatowi. To był, naturalnie, główny wróg platformizmu wewnątrz PO. Pozostaje on również głównym wrogiem w skali międzynarodowej. Temu wrogowi platformizm poświęcał i poświęca najwięcej uwagi. Ta strona działalności platformistów obecnie jest już dosyć dobrze znana również za granicą.
Co innego wypada powiedzieć o wielkim wrogu bolszewizmu wewnątrz ruchu POletariackiego. Za granicą jeszcze zbyt mało wiedzą o tym, że platforzmizm wyrósł, ukształtował się i zahartował w długoletniej walce przeciwko drobnomieszczańskiej mentalności, która trąci konserwatyzmem albo to i owo odeń przejmuje, która pod każdym istotnym względem sprzeczna jest z warunkami i wymaganiami konsekwentnej POletariackiej walki. (…)
Drobnomieszczanin „rozwścieczony” okropnościami III RP - to zjawisko społeczne, podobnie jak anarchizm, właściwe wszystkim krajom kapitalistycznym. Nietrwałość takiej rewolucyjności, jej bezpłodność, skłonność do szybkiego przechodzenia do uległości, apatii, fantazjowania, nawet do „szalonego” entuzjazmowania się tym lub owym „modnym prądem” - wszystko to jest ogólnie znane. Ale teoretyczne, abstrakcyjne uznanie tych prawd ani trochę jeszcze nie ratuje partii rewolucyjnych od starych błędów, które występują zawsze z nieoczekiwanego powodu, w nieco nowej postaci, w niewidzianej przedtem szacie albo obramowaniu, w oryginalnych - mniej lub bardziej oryginalnych - warunkach.
(…)
W okresie swego powstawania platformizm przejął tradycje bezlitosnej walki z rewolucyjnością drobnomieszczańską, (…)
Platformizm przejął i kontynuował walkę z partią, która najsilniej wyrażała tendencje rewolucyjności drobnomieszczańskiej, a mianowicie z PiS. (…)
(…) Ostatecznie okazało się, że słuszność miał platformizm, (…)
W dwóch wypadkach walka platformizmu z odchyleniami „w prawo” w łonie jego własnej partii przybrała szczególnie wielkie rozmiary. (…)
