Powódź

Ledwie ponad miesiąc temu niejeden być może z ludzi którzy teraz płaczą nad sobą płakał nad narodową tragedią. Teraz przepłakują i nie przesypiają nocy niektórzy Polacy, których dotknęło to nieszczęście. Bardzo przykre. Bardzo smutne. Dziwne to wszystko, można rzec tak po ludzku.

Rok 1997. Premier Cimoszewicz mówi: Mogli się ubezpieczyć. To mu ludzie zapamiętali w wyborach które były niemal tuż po powodzi. Powodzi nazwanej powodzią stulecia. Wielkie straty. Dla kraju takiego jak Polska do dzisiaj odczuwane. I Węgrzy którzy wspomogli nas taką samą kwotą jak Niemcy. Ośmiokrotnie mniejszy ludnościowo kraj i biedniejszy dzięki najlepszemu z ustrojów. I media polskojęzyczne które trąbiły o pomocy niemieckiej prawie nie wspominając o węgierskiej. I wstyd wobec Węgrów za niewdzięczność.

I świat który w zaskakujący sposób nie dostrzega powodzi w Polsce, a późniejszą w Czechach w mediach zauważył znacznie bardziej. Nie dla każdego to było jednak zaskakujące

Dzisiaj premier Tusk nie popełnia błędu Cimoszewicza. Powodzi przypatruje się za to przy okazji wizyty na politechnice p.o. prezydenta Komorowski nie prowadzący żadnych działań w związku z nią. Kolejna gafa a raczej brak empatii.

Rządy postkomunistów będące dla wielu wtedy szokiem pożegnała powódź pokazując powolny demontaż kraju, brak inwestycji od połowy lat osiemdziesiątych, modernizacji państwa, także w kwestii zabezpieczeń przeciwpowodziowych.

Minęło trzynaście lat, państwo jest w sytuacji jeszcze gorszej.

Kapitał ludzki zmarnował wtedy AWS w znacznej mierze dzięki Unii Wolności, lecz i  szkodnikom w samym AWS, kolejnym "prywatyzatorom" w rodzaju Wąsacza. Czy będzie teraz wykorzystany. Chyba tak, oby, ale póki co Polska biednieje.