Mistrzostwa Świata U20 - pokazaliśmy lwi pazur.

Na mistrzostwach świata w Kanadzie do 20 lat, Polska reprezentacja zremisowała wczoraj z Koreą 1:1 i ponieważ USA wygrały z Brazylią - awansowała do drugiej rundy.

Trener Globisz cieszył się i komentował, że ""Dziś udowodniliśmy, że wygrana z Brazylią to nie był przypadek. Kiedy odzyskaliśmy siły, pokazaliśmy lwi pazur", "Zagrali tak jak tego oczekiwałem. Okazało się, że taktyka, jaką ustaliliśmy na mecz z Koreą, sprawdziła się. Bramkarz Bartek Białkowski, który obchodził 20. urodziny świetną grą sprawił sobie chyba najpiękniejszy prezent, jaki mógł" , "Chłopcy dali dziś z siebie wszystko. Zagrali na dwieście procent. Udało nam się pozbierać psychicznie zespół po wpadce z USA. To znowu była drużyna. Determinacja, walka".

Nie bardzo rozumiem te określenia, bo mecz oglądałem.

Polska zremisowała bardzo, bardzo szczęśliwie.  Korea była drużyną o niebo lepszą, rozgrywałą piłkę bardzo szybko i stwarzała sytuacje - nie miała szczęścia w wykańczaniu akcji.

Polacy w pierwszej połowie mieli problemy z utrzymaniem się przy piłce na własnej połowie.  Bramka Jańczyka to nie efekt akcji zespołu ale kwestia przypadku (trzeba ednak przyznać, że zachował się bardzo przytomnie i mądrze). 

W drugiej połowie Polacy byli nieco mniej bojaźliwi, ale nie mniej nieporadni.  A rozpaczliwe wybicia byle dalej od własnej bramki zaczęli stosować już po godzinie gry.

Cieszę się oczywiście z awansu i wynik cieszy, ale nie rozumiem peanów na cześć drużyny, która znowu zagrała bardzo słaby mecz.  I remis jest nie tyle jej zasługą, co raczej kwestią szczęścia, biorąc pod uwagę niesamowitą przewagę Koreańczyków w całym meczu.

Jeśli nasi zagrali na 200% i stworzyli bardzo słabe widowisko, to co może się stać w meczu z Argentyną?  Bo, w to, że zagrają na 1000% jakoś nie bardzo wierzę...