Obecnie media drążą temat „politycznego zgonu” wystawionego śp. Pawłowi Adamowiczowi oraz dziesięciu innym Prezydentom miast, przez Młodzież Wszechpolską w 2017 roku. Była to reakcja na deklaracje tychże włodarzy miast o przyjmowaniu uchodźców.
Sprawa została zgłoszona do prokuratury, ale po pewnym czasie ją umorzono. Teraz wraca ponownie i przedstawiana jest jako przykład: agresji, mowy nienawiści, a nawet nawoływania do zabójstwa.
Tymczasem w teatrze Powszechnym w Warszawie od 18 lutego 2017 roku, wystawiany jest spektakl Klątwa w reż. Olivera Frljicia, który oprócz obrażania symboli religijnych i osoby świętego Jana Pawła II, zawiera w sobie scenę insynuacji zbierania pieniędzy na wynajęcie płatnego zabójcy dla Jarosława Kaczyńskiego.
Ówczesna Prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz nie widziała problemu, a nawet wydała zakaz wszelkim demonstracjom, czyli zabroniła gromadzić się ludziom, chcącym wyrazić swój sprzeciw dla zhańbienia osoby świętego Jana Pawła II oraz nawoływania do przemocy i zabójstwa Jarosława Kaczyńskiego.
Nie pomogło zgłoszenie sprawy do prokuratury, spektakl grany jest regularnie do dzisiaj, z małym wyjątkiem; dzień po śmierci ś.p. prezydenta Adamowicza, wycięto jedną scenę z dywagacjami o zbiórce pieniędzy na płatnego zabójcę dla Kaczyńskiego.
Teraz Rafał Trzaskowski organizuje w Warszawie marsze przeciwko nienawiści, podczas gdy Teatr Powszechny, dostający dotację od Miasta Stołecznego Warszawy, zapowiada, że usunięcie sceny o Kaczyńskim ze spektaklu było jednorazowe, i od kolejnych przedstawień wraca wszystko po staremu.
Czyli tak,według PO, wygląda szerzenie miłości i walka z nienawiścią.
Postawię na koniec pytanie retoryczne. Jak długo w repertuarze utrzymałby się spektakl, który swoją treścią nawoływałby do zabójstwa Donalda Tuska?
