14 kwietnia 2020 roku minie dokładnie 10 miesięcy od czasu kiedy do Kancelarii Premiera RP, Kancelarii Prezydenta RP, a także do Ministerstwa Spraw Zagranicznych Polski złożono Petycję „Stop kryminalizacji Jakuba Skrzypskiego! Apel do polskich władz o działania”. Pomimo ustawowych 90 dni przewidzianych na odpowiedzenie na Petycję, żadne z powyższych gremiów nie odniosło się do treści petycji, poza Kancelarią Premiera RP, która do odniesienia się do Petycji w swoim imieniu zobligowała MSZ. Warto podkreślić, że Petycja podpisana przez około tysiąc osób była adresowana imiennie do szefa MSZ Jacka Czaputowicza, Premiera RP Mateusza Morawieckiego oraz Prezydenta RP Andrzeja Dudy, spośród których ten ostatni 3 maja 2019 roku zadeklarował: „Chciałbym, żebyśmy byli takim państwem, że nasz obywatel, gdziekolwiek znajduje się na świecie, może być pewien, że zawsze Polska się o niego upomni. Takie państwo to jest właśnie silne państwo. Takiego państwa potrzebujemy, o takim właśnie państwie marzyli twórcy Konstytucji 3 maja”.
Wiele wskazuje na to, że medialne i prasowe wyciszanie sprawy Jakuba Skrzypskiego w przekazie polskojęzycznym stało się oficjalną częścią polityki rządu polskiego. Przesłankę te opieramy również na konsekwentnym przemilczeniu z jakimi spotkały się także pytania złożone ponad 100 dni później do Biur Rzeczników Prasowych MSZ i Kancelarii Prezydenta RP w tej sprawie.
W sierpniu 2018 roku indonezyjskie władze zatrzymały w Papui Zachodniej polskiego podróżnika Jakuba Skrzypskiego, który podróżował w regionie w towarzystwie Zachodnich Papuasów i wytoczyły przeciwko niemu pokazowy proces. W maju 2019 roku ostatecznie Jakub Skrzypski jako pierwszy obcokrajowiec w historii Indonezji został nie tylko oskarżony, ale i skazany na 5 lat więzienia za „zdradę Indonezji”. Ostatecznie Sąd Najwyższy Indonezji podwyższył tę karę do 7 lat pozbawienia wolności. Przeprowadzona poza głównym nurtem polskiej dyplomacji, inicjatywa polskiej europosłanki, Anny Fotygi, doprowadziła do uznania Jakuba Skrzypskiego za więźnia politycznego przez Parlament Europejski. Przyjęta rezolucja zobligowała Unię Europejską do podniesienia sprawy Jakuba Skrzypskiego podczas dwustronnych rozmów UE-Indonezja, ale według oficjalnych danych nie przełożyło się to na żadne konkretne posunięcie w świecie rzeczywistym.
W kwietniu 2020 roku miała odbyć się Demonstracja „Wolność dla Jakuba Skrzypskiego”, która w dwóch etapach zorganizowana zostałaby pod Ambasadą Indonezji w Warszawie oraz Pałacem Prezydenckim. Z przyczyn związanych z rozwojem epidemii Sars-Cov2/Covid-19 w Polsce i konsekwencji społeczno-politycznych towarzyszącym tej okoliczności zamiar ten został z przyczyn zrozumiałych zawieszony. Nie zmienia to faktu, że moment w którym Indonezja boryka się dokładnie z tym samym problemem co Polska, to moment najwłaściwszy do tego, aby rząd premiera RP Mateusza Morawieckiego i Prezydent RP Andrzej Duda zaapelowali o bezwarunkowe uwolnienie Jakuba Skrzypskiego. Apel ten wpisałby się w ostatnie posunięcia indonezyjskiego rządu zwalniającego ze swych przepełnionych więzień tysiące osób, a także w apele organizacji praw i praw człowieka z Indonezji.
Czy Polski Rząd zadbał o zdrowie i bezpieczeństwo Jakuba Skrzypskiego? Do 5 kwietnia 2020 roku wyniku epidemii koronawirusa w Indonezji zachorowało oficjalnie 2273 osób, a zmarło 198 osób. W następstwie rozwoju kryzysu pandemicznego Indonezja ma zwolnić około 30.000 więźniów, w ramach uniknięcia możliwego wzrostu liczby zarażeń koronawirusem w swoich przepełnionych więzieniach. Dokument wydany przez Ministerstwo Praw i Praw Człowieka, zlustrowany przez Reuters, przewiduje, że dorośli więźniowie, którzy odbyli 2/3 swojego wyroku będą uprawnieni do zwolnienia warunkowego, natomiast dzieci nabędą te samo uprawnienie jeżeli odsiedziały połowę swojego wyroku. Wśród osób zwolnionych zabraknie polskiego więźnia politycznego w Indonezji, Jakuba Skrzypskiego, tymczasem na wolność w ramach tego postanowienia wychodzą także więźniowie z Wameny, w której przetrzymywany jest obywatel Polski.
Trzydzieści organizacji prawnych i praw człowieka wezwało rząd Indonezji do natychmiastowego uwolnienia więźniów, którzy zostali uwięzieniu lub aresztowani pod zarzutem zdrady stanu oraz za pokojowe wyrażanie swoich poglądów. W apelu czytamy: ”W dobie zagrożenia epidemią koronawirusa ludzie ci powinni zostać uwolnieni bezwarunkowo. Ci więźniowie padli ofiarą kryminalizacji, co samo w sobie, było dla nich formą kary. Ludzie ci mają niezbywalne prawo do opieki zdrowotnej. Potencjał zarażenia się Covid-19 w więzieniu jest niezwykle wysoki, może zostać przeniesiony przez strażników więziennych wchodzących w interakcje z więźniami. Nie ma dodatkowo żadnej gwarancji, że więźniowie będą mieli dostęp do czystej wody, w tym środków dezynfekujących ręce, do masek oraz innych środków zapobiegających przenoszeniu wirusa”.
Przypominamy, że na podstawie domniemanej zdrady Indonezji zatrzymany i więziony jest Jakub Skrzypski i współoskarżony z nim Simon Magal. Niestety. Nie usłyszeliśmy dotąd apelu władz Polski o bezwarunkowe uwolnienie Jakub Skrzypskiego, zwłaszcza w kontekście obecnych zagrożeń epidemicznych.
Lista organizacji które podpisały apel:
Amnesty International Indonesia
Komisi untuk Orang Hilang dan Korban Tindak Kekerasan (KontraS)
Asia Justice and Rights (AJAR)
Yayasan Satu Keadilan
Ikatan Keluarga Korban untuk Orang Hilang (IKOHI)
Yayasan Perlindungan Insani Indonesia
Greenpeace Indonesia
Yayasan Pusaka Bentala Rakyat
Lembaga Bantuan Hukum Papua (LBH Papua)
Yayasan Lembaga Bantuan Hukum Indonesia (YLBHI)
Lembaga Penelitian, Pengkajian dan Pengembangan Bantuan Hukum (LP3BH)
Perkumpulan Advokat Hak Asasi Manusia Papua
Elsham Papua
ALDP
LBH Cenderawasih
SKPKC Fransiskan Papua
Kontras Papua
LBH Papua Barat
Perkumpulan Belantara papua
PapuaItuKita
ELSAM
LBH Jakarta
LBH Pers
Southeast Asia Freedom of Expression Network (SAFEnet)
ICJR
Federasi KontraS
TAPOL (UK)
Gereja komunitas Anugerah Reformed Baptist Salemba
SKP Keuskupan Agung Merauke
Źródło: Materiał Prasowy „Grupa Wsparcia dla Jakuba Skrzypskiego”
