Na trzydzieści minut przed ówczesnym zgromadzeniem, ambasador Indonezji w Polsce, Peter F. Gontha, opuścił budynek Ambasady, najprawdopodobniej w obawie przed próbą wręczenia mu petycji. Jednocześnie skontaktował się on z Tantowi Yahyą, późniejszym ambasadorem Indonezji w Nowej Zelandii, który w odpowiedzi na warszawskie wydarzenie, zorganizował spotkanie w budynku parlamentarnym w stolicy Indonezji w Dżakarcie, wiążąc pośrednio wydarzenie pod Ambasadą w Warszawie z ujawnieniem nielegalnego przemytu amunicji na lotnisku w Dżakarcie.
GŁÓWNE CELE ZGROMADZENIA:
1. Przedstawienie historycznego tła aneksji i okupacji Papui Zachodniej przez aparat państwa indonezyjskiego
2. Przedstawienie przypadku aneksji Papui Zachodniej, jako pierwszego w historii Organizacji Narodów Zjednoczonych, złamania mandatu i statusu tej organizacji.
3. Oddanie pamięci ponad 120 tys. ofiar indonezyjskich operacji wojskowych w Papui Zachodniej w latach 1962-2022.
4. „Ludobójstwo w zwolnionym tempie”, czyli opisanie praktyk towarzyszących okupacji terytorium rdzennych mieszkańców Papui Zachodniej przez administrację Zjednoczonej Republiki Indonezji..
5. Referendum i prawo do samostanowienia – wyrażenie solidarności i poparcia dla ruchu narodowowyzwoleńczego Zachodnich Papuasów, zmierzających do rewizji historycznych naruszeń praw człowieka i prawa międzynarodowego, poprzez ustanowienie i przeprowadzenie referendum niepodległościowego pod międzynarodowym nadzorem.
6. Operacje indonezyjskiego wojska w Nduga, Intan Jaya, Gwiezdnych Górach i Maybrat (dziesiątki tysięcy uchodźców, 400 ofiar śmiertelnych), a także dziesiątki ofiar demonstracji z sierpnia i września 2019 roku – jako aktualna próba podtrzymania indonezyjskiego status quo w regionie.
7. Potępienie prześladowań politycznych indonezyjskiej administracji wymierzonych w ruchy polityczne i społeczne Zachodnich Papuasów, w tym Zjednoczony Ruch Wyzwolenia Papui Zachodniej (ULMWP), Komitet Narodowy Papui Zachodniej (KNPB), Sojusz Studentów Papuaskich (AMP) i Front Ludowy Indonezji dla Papui Zachodniej (FRI West Papua)
8. Solidarność z zachodniopapuaskimi więźniami politycznymi przetrzymywanych w indonezyjskich więzieniach.
9. Wezwanie do uwolnienia Jakóba Skrzypskiego, pierwszego obcokrajowca i obywatela Polski, oskarżonego o zdradę Indonezji i na podstawie tego zarzutu skazanego na karę pozbawienia wolności.
10. Opisanie historii zatrzymania i nadużyć procesowych wymierzonych w obywatela Polski. Apel do polskich władz o wzięcie odpowiedzialności za los Jakóba Skrzypskiego i historycznej sprawiedliwości w Papui Zachodniej.
11. Ukazanie okupacji i kolonizacji Papui Zachodniej, a także wykorzystania obywatela Polski jako „kozła ofiarnego”, jako szerszej panoramy nadużyć strukturalnych, prawnych i historycznych w Indonezji.
12. Czy Polska jest współodpowiedzialna za okupację Papui Zachodniej? Czyli o tym w jaki sposób uznano Akt Wolnego Wyboru w 1969 roku na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ.
Sierpniowa Demonstracja pod Ambasadą Indonezji „Bangkit & Lawan” jest także poświęcona w dużej mierze i zbiega się w czasie z 60. rocznicą podpisania „Porozumienia z Nowego Jorku”, znanego Papuasom jako „Dzień Złamanej Obietnicy”. Od wiosny 1962 roku indonezyjscy i holenderscy wysłannicy pod przewodnictwem amerykańskiego dyplomaty Ellswortha Bunkera prowadzili tajne negocjacje w Wirginii. W trakcie rozmów z których wyłączono całkowicie Papuasów, Holendrzy odstąpili od swych dekolonizacyjnych zobowiązań wobec rdzennych mieszkańców Nowej Gwinei i zgodzili się scedować kontrolę nad Zachodnią Nową Gwineą na rzecz władz Indonezji. Porozumienie z Nowego Jorku, nam mieszkańcom Polski, może się kojarzyć z odmianą „tropikalnej Jałty”. 15 sierpnia 1962 roku strony porozumienia zadecydowały o oddaniu ludu melanezyjskiego z zachodniej części Nowej Gwinei pod protektorat indonezyjski, który szybko zamienił się w zależność kolonialną. Tylko w ciągu kolejnych siedmiu lat, do 1969 roku kiedy po sfingowanym referendum ostatecznie potwierdzono akt aneksyjny, z rąk indonezyjskich sił bezpieczeństwa zginęły tysiące Zachodnich Papuasów.
Komentarze