Prawdziwy Krzyż i Via Dolorosa

Ludzie cywilizacji chrześcijańskiej obchodzą w tych dniach obrzędy związane z Paschą Jezusa Nazarejczyka. W epoce przed salonową pieriestrojką napisałem na tym blogu tekst o Prawdziwym Krzyżu oraz zdążyłem napisać cztery części cyklu o drodze, która wiodła
na ten Krzyż.

Do dzisiaj nie podjąłem wciąż jeszcze decyzji, czy będę kontynuował zamieszczanie kolejnych notek. Otóż Salon 24 po styczniowej pieriestrojce zmienił dosyć zasadniczo swój charakter i swój profil. Został bowiem jedną z wielu netowych mordobijni politycznych epatujących wrzutami o bieżących skandalach oraz ustawkach i mistyfikacjach z rejonów tzw. klasy politycznej. A w mojej ocenie jest to klasa ze szkoły dla uczniów specjalnej troski. Wrzutami aranżowanymi głównie na potrzeby medialnej nawalanki. Ponoć taki wybór został zdeterminowany potrzebami klikalności, a co za tym atrakcyjności dla reklamodawców, czytaj rentowności podobnego interesu. Nie odkryję Ameryki, jeśli stwierdzę że to nie jest mój interes.

Tematyka inna niż bieżąca nawalanka polityczna stała się marginesem marginesu salonowych emocji i zainteresowań. W miejsce wytabortowanych wielu najlepszych blogerów zdesantowano na s24 dziesiątki „zredukowanych” dziennikarzy, których przerzucono również tutaj w celu hejterskiego chałturzenia i właśnie to oni najbardziej udzielają się w nakręcaniu mordobijni.

Zatem przez czas jakiś jeszcze się trochę porozglądam, ale zapewne decydować będzie o losie tego bloga herbertowska kwestia smaku. Tak, smaku.

Natomiast jeśli ktoś byłby zainteresowany lekturą trochę bardziej ambitną od bieżącej nawalanki, to zamieszczam linki do wzmiankowanych wcześniej tekstów o Prawdziwym Krzyżu i o drodze na ten Krzyż. Uprzedzę jedynie, iż nie są to teksty o tematyce przeznaczonej dla neopogańskiej barbarii, od której na s24 zrobiło mi się nazbyt gęsto.