do poprzedniego, staaaarego wpisu o Euro 2012. Otóż wciąż jeszcze miłościwie nam panujący znaleźli "idealne" wyjście z dylematu, który wtedy przedstawiłem. Zapisali w ustawie o Euro tryb tworzenia państwowych spółek zwolnionych z procedur przetargowych. Ma to być recepta na korupcję. Czy jest? Nie. co chyba oczywiste.
Ryzyko łapówkarstwa będzie takie samo jak u prywatnych podmiotów, za to ile nowych miejsc pracy! Zarówno dla "krewnych i znajomych królika" jak również... dziennikarzy. Pewnie niejedna gazeta zwiększy zatrudnienie, byle tylko jako pierwsza donieść o niegospodarności tych tworów, braku kompetencji ich pracowników, ich ospałości i powolnym tempie prowadzonych prac. O paraliżach decyzyjnych, wyśrubowanych zarobkach dyrektorow i nagrodach co kwartał w wysokości kilku, kilkunastu tysięcy złotych, pomimo braku jakichkolwiek postępów. O przechowalni polityków i dziwacznych kryteriach zatrudniania pracowników, o przeroście zatrudnienia, niskiej jakości budów...
Wyliczać tak jeszcze by można długo. Tymczasem - podsumowując rzecz całą jednym słowem - kroi nam się enklawa socjalizmu. Więc aby zdążyć na Euro, następny rząd dopuści do interesu spółki prywatne, jednocześnie skrajnie upraszczając procedury. Wtedy właśnie stanie się to, czego dziś obawia się PiS. Rozwinie się korupcja na niespotykaną skalę. No ale może - MOŻE - zdążymy na czas.
I tylko jeden pożytek z całego tego zamieszania ma szansę wyniknąć. Oto rysuje się realna możliwość wyłowienia z masy anonimowych filmowców nowego Barei, który, ku uciesze naszych potomków, przeniesie to wszystko na ekran .
P.S. Dramatyzuję. Przynajmniej mam taką nadzieję...
