Po raz kolejny w mediach pojawiają się sugestie, że w dniu 10 kwietnia 2010 roku doszło do katastrofy samolotu z polskim prezydentem na pokładzie.
Ze swojej strony chciałby, zwrócić uwagę na sposób badania miejsca katastrofy. W przypadku, gdy mamy do czynienia z wypadkiem drogowym, widzimy funkcjonariuszy spisujących relacje naocznych świadków i możemy zobaczyć pracujących funkcjonariuszy - fotografują oni każdy ślad na miejscu wypadku, sporządzają szkic z miejsca wydarzenia oraz bardzo dokładnie mierzą odległości pomiędzy detalami na miejscu katastrofy.
Od siebie dodam, że w roku 2010 były już w Polsce skanery - czyli specjalne kamery do rejestracji obrazu w polu widzenia obiektywu kamery i jednocześnie mierzące odległości do każdego punktu zarejestrowanego na obrazie. Opracowanie komputerowe tego materiału pozwala na stworzenie modelu numerycznego miejsca objętego zakresem pracy tego skanera. Jak mniej więcej wygląda to w praktyce, możemy zobaczyć na mapach drogowych Google - gdzie możemy co kilkadziesiąt metrów zobaczyć panoramę z każdego wybranego miejsca klikając w nim myszką.
Dodam, że ten numeryczny model pozwala na pomiar odległości na modelu numerycznym zgodny z rzeczywistą wielkością fotografowanego w ten sposób miejsca.
Moje wątpliwości dotyczą jednego aspektu z dnia katastrofy. Nikt nie wysłał z Polski zespołu do sporządzenia dokumentacji wrakowiska tą technologią. Wydajność tego urządzenia to kilkanaście minut pracy na jednym stanowisku. Aby w pełni udokumentować miejsce katastrofy - mogłoby wyznaczyć kilka stanowisk - trzy do pięciu. Przy pracy dwóch takich zespołów można by sporządzić dokumentację wrakowiska w czasie dwóch do trzech godzin i to dwóch niezależnych zespołów. Dziwi mnie, że z tej możliwości nie skorzystano.
Zapraszam też do wysłuchania rozmowy z jednym z uczestników symulacji komputerowych raportów dotyczących katastrofy polskiego samolotu nad Smoleńskiem w dniu 10 kwietnia 2010 roku.
https://www.youtube.com/watch?v=r7g2v6xQ_y0
