12 lipca 1892 roku w Drohobyczu urodził się Bruno Schulz – wybitny polski prozaik pochodzenia żydowskiego, a także utalentowany grafik, malarz, rysownik oraz krytyk literacki. Jego niezwykłe dzieła przetrwały próbę czasu, podkreślając bogactwo literackiej kultury Polski. 19 listopada 1942 roku, w tragicznym momencie historii, gestapo zastrzeliło Bruno Schulza na ulicach getta w Drohobyczu. Jego twórczość i życie pozostają w naszej pamięci jako symbol ogromnych strat, jakie przyniosła II wojna światowa.
"Potrzebny mi jest towarzysz. Potrzebna mi jest bliskość pokrewnego człowieka. Pragnę jakiejś poręki świata wewnętrznego, którego istnienie postuluję. Wciąż tylko trzymać go na własnej wierze, dźwigać go wbrew wszystkiemu siłą swej przekory – jest trudem i udręką Atlasa. Czasem zdaje mi się, że tym wytężonym gestem dźwigania trzymam nic na swoich barkach. Chciałbym móc na chwilę złożyć ten ciężar na czyichś ramionach, rozprostować kark i spojrzeć na to, co dźwigałem".
Bruno Schulz, list do Tadeusza Brezy
Bruno Schulz, Księga listów
"Bo zwykłe książki są jak meteory. Każda z nich ma jedną chwilę, moment taki, kiedy z krzykiem wzlatuje jak feniks, płonąc wszystkimi stronicami. Dla tej jednej chwili, dla tego jednego momentu kochamy je potem, choć już wówczas są tylko popiołem. I z gorzką rezygnacją wędrujemy niekiedy późno przez te wystygłe stronice, przesuwając z drewnianym klekotem, jak różaniec, martwe ich formułki"
-Bruno Schulz, Sanatorium pod klepsydrą. Wydanie ilustrowane
????????, PictureBruno Schulz, "Autoportret", 1919, ołówek, papier, Żydowski Instytut Historyczny, fot. Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie
Try to be Meraki, - means “to do something with soul, creativity, or love”
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
