Na swoim blogu będę analizował listy do Parlamentu Europejskiego, wskazując na nich kandydatów wartych poparcia i takich, na których absolutnie głosować nie warto. Kryterium klasyfikacji będzie subiektywna, ale poparta merytorycznymi faktami ocena dotychczasowego życiorysu pretendentów do Brukseli, ze szczególnym zwróceniem uwagi na to, czy trzymali się oni wartości, do których się odwołują i czy jest w związku z tym prawdopodobne, że interes Polski przedłożą ponad swój.
Dziś kandydatura, którą polecam: Profesor Tadeusz Marczak, startujący z miejsca nr 5 listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu nr 12 (województwa: dolnośląskie i opolskie) – rekomendacja: Prawica Rzeczypospolitej Marka Jurka.
Prof. Tadeusz Marczak urodził się w 1946 roku. Pochodzi ze Strzelina, a od 1964 roku jest związany z Wrocławiem. Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Następnie został wykładowcą na tej uczelni. Zajmuje się historią najnowszą. W 1997 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk historycznych. Został następnie profesorem w Instytucie Politologii Uniwersytetu Zielonogórskiego i profesorem w Instytucie Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego. W ISM UWr stworzył pierwszy w Polsce Zakład Studiów nad Geopolityką. Zainicjował wydawanie półrocznika „Racja Stanu”. W 2008 roku został dyrektorem Instytutu Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego.
W grudniu 2008, po nagonce medialnej związanej z zaproszeniem na konferencję naukową do Instytutu prof. Jerzego Roberta Nowaka, którego niektóre środowiska m.in. „Gazeta Wyborcza” oskarżyły o antysemityzm, został odwołany z funkcji dyrektora na wniosek jednego z profesorów piszących do tej gazety. W związku z tą decyzją Uniwersytetu, w obronie prof. Marczaka wystąpiło 230 ludzi nauki polskiej, którzy opublikowali list otwarty o takiej treści:
„Protestujemy przeciw powrotowi do stalinowskich praktyk na Uniwersytecie Wrocławskim. Piętnujemy dławienie wolności nauki poprzez nagonkę, wymierzoną w konferencję naukową, tylko z powodu uznania za „niepoprawnego politycznie” jednego z jej uczestników. Ze szczególnym oburzeniem protestujemy przeciwko wyraźnym przejawom blokowania swobody dyskusji o aktualnych, trudnych problemach stosunków polsko-niemieckich i polsko-rosyjskich. W szczególności w tej sprawie solidaryzujemy się z dotychczasowym dyrektorem Instytutu Studiów Międzynarodowych prof. Tadeuszem Marczakiem, którego usuwa się ze stanowiska z powodu Jego inicjatyw, służących ugruntowywaniu wiedzy o najnowszych dziejach Polski (...) Domagamy się natychmiastowego wycofania wszystkich posunięć, godzących w wolność nauki na Uniwersytecie Wrocławskim i zapewnienia na przyszłość pełnej swobody badań naukowych, nie skrępowanej żadnymi kagańcami.”
Pod listem podpisali się m.in. prof. Jacek Bartyzel (UMK), ks. prof. Jerzy Bajda, prof. Ryszard Bender (KUL), prof. Stanisław Borkacki (UJ), prof. Ryszard Broda, prof. Grzegorz Górski (KUL), prof. Bogumił Grott (UJ), prof. Piotr Jaroszyński (KUL), prof. Witold Kieżun, prof. Henryk Kiereś (KUL), prof. Stefan Kurowski, prof. Ryszard Legutko (UJ), prof. Zbigniew Musiał (UW), prof. Andrzej Nowak (UJ), prof. Czesław Partacz, prof. Mirosław Piotrowski (KUL), prof. Wojciech Roszkowski (PAN, SGH), prof. Dominik Sankowski (PŁ), prof. Bogusław Wolniewicz, prof. Wiesław Jan Wysocki (UKSW)...
Prof. Marczak jest osobą aktywną. Nie boi się mówić tego, co myśli, nawet, jeśli spotyka go za to nagonka i zwolnienie z pracy. Działa w inicjatywie „Polski Wrocław”, którą współtworzył m.in. Grzegorz Braun. Poparł inicjatywę Marszu Niepodległości. Działał w obronie Telewizji Trwam. Publikuje m.in. w "Naszym Dzienniku". Na listę PiS rekomendowała go Prawica Rzeczypospolitej Marka Jurka. W Parlamencie Europejskim z pewnością będzie kierował się polskim interesem narodowym. Polecam czytelnikom z Dolnego Śląska i Opolszczyzny tego kandydata!
Polecam wypowiedzi prof. Marczaka:
Inne tematy w dziale Polityka
