Wiem, że nazwanie Szymona Hołowni człowiekiem oślizłym jest krytyczną, surową klasyfikacją polityka scharakteryzowanego jako obrotowego, bezideowego, o przerośniętym ego, zarozumiałego marzyciela o najwyższym najwyższych godnościach i stanowiskach w państwie.
Startując w wyborach prezydenckich dowiódł swojej sprawności organizacyjnej i talencie trybuna ruchu społecznego w krótkim czasie tworzącego prężny, antysystemowy ruch społeczno-obywatelski zdolny zebrać 100 tys. podpisów rekomendujących go na kandydata w wyborach prezydenckich.
Hołownia potwierdził te polityczne talenty zdobywając w I turze wyborów prawie 14% głosów. Sukces!
Narracją kampanijną przekonywał, że nie jest politykiem partyjnym tylko obywatelskim kandydatem przeciwstawiającym się interesownemu, wszechobecnemu w Polsce partyjniactwu traktującemu państwo jako swój folwark, źródło interesów rządzącej sekty partyjnej, bogacącej się niemiłosiernie kosztem państwa, czyli podatników.
Jako przykład owej politycznej degrengolady wskazywał obecny obóz rządzący i urzędującego prezydenta z tego obozu, bezwolne narzędzie partii rządzącej rujnującej polską demokrację. Z tego powodu przekonująco nawoływał do zablokowania wyboru Andrzeja Dudy na II kadencję prezydenta RP.
Argumentacją tą porwał do walki wyborczej bliski 3 miliony wyborców, którzy oddali na niego głosy. Nie wystarczyło to jednak aby zakwalifikować p. Szymona do II tury wyborów.
Do walki w II turze zakwalifikował się inny, opozycyjny wobec PiS i prezydenta Dydy polityk Rafał Trzaskowski wyprzedzony przez urzędującego prezydenta o 13% oddanych głosów.
Czyli starcie wyborcze o odsunięcie obecnego prezydenta ze stanowiska głowy państwa spadła na Rafała Trzaskowskiego.
W świetle kampanijnej narracji Szymona Hołowni perorującego o wybitnej nieudolności prezydenckiej Andrzeja Dudy powinien on zaapelować do swoich zwolenników, żeby w II turze oddali głosy na Trzaskowskiego, który stanie do walki przeciwko Andrzejowi Dudzie w II turze z szansą jego pokonania, gdyby wyborcy demokratycznych kandydatów z I tury oddali na niego głos.
No i tu Szymon Hołownie dramatycznie zawiódł, który poza lakoniczną deklaracją, że on odda głos na Trzaskowskiego nie zdobył się jednak na patriotyczny apel do swoich zwolenników z prośbą o głosy dla Rafała Trzaskowskiego, rywala Andrzeja Dudy.
Takim zachowaniem Szymon Hołownia odsłonił swoją polityczną małość zdominowaną miłością własną niezdolną do gestów godnych męża stanu.
Tą postawą spowodował spadek swojego politycznego autorytetu do rangi krytykowanych przez siebie partyjnych koniunkturalistów.
I tak oto zdolny człowiek polityki zgasł jako gwiazda jednego sezonu. Szkoda!
