Polska folwarczna

                                                  OSTATNI  ZJAZD PZPR  -  WYPROWADZANIE SZTANDARU

Na wstępie przypomnę stary powyborczy dowcip: Prawicowiec po wyborach mówi do Liberała: dlaczego nie głosowałeś na naszych? Liberał odpala: bo wasi kradli! No właśnie - mówi prawicowiec - i dlatego więcej nie potrzebują, a wasi dopiero zaczynają!

Problem skłonności do przywłaszczanie sobie mienia państwowego przez polityków u władzy, to temat bardzo gorący.  Do prokuratury lawinowo wpływają doniesienia o „rozkradaniu państwa” przez polityków poprzednich rządów.

Do pisania o tym zjwisku zainspirowały mnie takie przypadki:

• Wiceminister sprawiedliwości, polityk lewicy Bartłomiej Ciążyński pojechał na rodzinne wakacje do Słowenii. Okazuje się, że w podróż udał się służbową limuzyną i dwukrotnie zatankował pojazd, płacąc służbową kartą. Wiceminister najpierw zaprzeczał, później przeprosił. Podał się do dymisji.

• Więcej niż 854 mln zł na Sejm w 2025 r. Podwyżki dla posłów i wszystkich pracowników Kancelarii Sejmu. Wyższe ryczałty na biura poselskie Posłowie i senatorowie otrzymają dodatkowe 526 zł miesięcznie, a dieta parlamentarna wzrośnie o 162 zł miesięcznie.

Oto  jak dba o siebie  klasa bogata kasa  polityczna!

A  to  "okruchy"   z pańskiego stołu  zawodowych polityków:

• Waloryzacja emerytur i rent - w 2025 roku emerytury i renty mają wzrosnąć o 6,78 proc.,

Zjawiska te potwierdzają, że  nie można ludziom ufać i dlatego należy im  ograniczać do minimum dysponencki /decydencki/ dostęp do kasy państwa.

Moje pokolenie pamięta upaństwowioną własność środków produkcji i obrotu gospodarczego, które de facto stanowiły folwarki partii rządzącej i jej bogacących się polityków. Finał – upadek systemu.

Pokomunistyczna III RP zablokowała więc establishmentowi politycznej władzy dostęp do bogactwa narodowego powszechną /prawie/ prywatyzacją gospodarki państwowej.

To przywróciło w państwie gospodarkę rynkową o kapitale prywatnym jednak zażarcie krytykowanym przez „sieroty po komunizmie”. Siła tych sierot to uśpiony „rak polityczny”, który powoli się odradzał w procesie powrotu związków zawodowych „Solidarność” z organizacji społeczno-zawodowej w klasowy zwiazek „świata pracy”.

Odwrót ten wzmocnił ruchy polityczne oparte na sentymentach tegoż  „świata pracy” do własności wspólnotowej umożliwiające im wpływ na władzę. Ten czynnik uruchomił polityczny powrót w dużej części do państwowości gospodarki narodowej w formach spółek państwowych na przykład: Grupa Azoty, Orlen , KGHM Polska Miedź, o inne.

Owe giganty przemysłowe podobnie jak w PRL- u przedsiębiorstwa państwowe stały się masowymi synekurami posad dla funkcjonariuszy partii władzy i jej akolitów z poborami tak gigantycznymi, że powodują zawrotu głowy.

Sumując korzyści majątkowe polityków partii rządzącej i jej zwolenników z pełninej władzy i posad państwowych rozszerzonych o zawodowy sejm i senat /wielkie apanaże/ nie trudno przyznać rację opinii, że współczesne państwa celowo pozbawione klasy obywatelskiej są „zakładami pracy”, inaczej folwarkami polityków i ich partii jako źródło zysków /korzyści/ i pozycji społecznej w narodzie.

Także   subwencje od państwa dla partii politycznych to preież dodatkowe „frukta” dla włodarzy tego „folwarku”.

W takim kociokwiku atmosfery polityczno-społecznej państwa /słuchaj wzajemnych wyzwisk partyjniactwa obozy byłej i obecnej władzy/ to strach pomyśleć czym to może się zakończyć.

Szkoda, że politycy partyjni zapomnieli o scenariuszu  upadku PRL.