Stowarzyszenie pulchnych anorektyczek...

  Byliśmy na zakupach w centrum handlowym. Ja i Ona.

Ja kupiłem:

• kartę pamięci do aparatu typu SD-4Gb,
• baterię litową typu CR2531 do pilota,
  
• skarpety czarne bawełniane – 2 zestawy po 6 par za 19,99,
  
• dwie paczki czarnych bokserek po 4 pary w rozmiarze XXL za 29,-
  
• do biura dwie żarówki halogenowe 60W
  
• dwumetrowy przedłużacz do faksu z uziemieniem.

W planie miałem też filiżankę pysznej czekolady w Wedlu. Z Nią. Poza czekoladą załatwiłem wszystko w około 30-40 minut. Ona zaś nie miała w planach nic konkretnego. Dlatego też chodziliśmy od sklepu, do sklepu, od butiku, do butiku.... Bezcelowe chodzenie było naszym sobotnim celem... Czasem spotykałem podobnych sobie towarzyszy zakupów. Młodsi mężczyźni się denerwowali i nietaktownie poganiali swoje partnerki, lub demonstracyjne wychodzili ze sklepu. Mężczyźni nieco bardziej doświadczeni, do których mogę się już zaliczać z racji wieku, wiedzą, że nie chodzi tu o o żeby zwyczajnie, po prostacki, sprawnie kupić i wyjść. Takie chodzenie bowiem to część złożonego rytuału godowego. Ona chodzi i przymierza to i owo aby poczuć się odmieniona , piękna, zróżnicowana i akceptowana na dziesięć sposobów. Ten błysk życzliwej, wielbiącej akceptacji w oczach mężczyzny karmi kobietę dobrą energią i jest bezcenny... „Jak wyglądam misiu?” zabrzmiało z przymierzalni. „Wyglądasz naprawdę świetnie - a w tej sukience – szczególnie”. - powiedziałem zresztą najzupełniej zgodnie z prawdą. Naprzeciw sąsiedniej przymierzalni stał spokojnie szpakowaty sześćdziesięciolatek w tweedowej marynarce, który tylko się uśmiechnął i powiedział do mnie ściszonym głosem: „Widzę u Pana lata praktyki, i gratuluję refleksu...”

Roześmialiśmy się obydwaj...

Zmieniliśmy sklep na inny, choć w sumie taki sam, a w nim dziesiątki krzątających się zakupowiczek, szukających „tej jednej” bluzki, garsonki, torebki... Tej jednej, która się do nich uśmiechnie i wykrzyknie KUP MNIE!  Wieszaki były dość niskie, i słychać było tylko tylko cichy szelest. Jak w termitierze. Pochylone skupione sylwetki pozwoliły mi zauważyć, że większość dziewczyn była raczej średniego wzrostu, i raczej miały co nieco do na bioderkach, na brzuchu czy udach. Nie była to jeszcze może nadwaga - ale - znamiona permanentnej sytości. Meteorolodzy i hydrolodzy określają to jako Górny poziom stanów średnich..... :) W sumie to urocze, wdzięczne i kobiece. Zarazem jest to jasny sygnał, że czasy patykowatej Twiggy Lawson minęły już bezpowrotnie, tak samo jak parowozy, muszkiety i dalekopisy...