Czasy są jakie są, trzeba się dozbroić. Wydatki na zbrojenia i emabarga oznaczają konieczność ponoszenia wyrzeczeń i okrojenia działalności państwa w innych dziedzinach.
Jeśli dla zwiększenia finansowania armii nie wystarcza pieniędzy z budżetu, to w zmienionych priorytetach należy przesunąć środki z innych celów państwa. Bezpośrednie transfery socjalne są tutaj naturalnym kandydatem – trzynaste i czternaste emerytury, wszelkiego rodzaju dopłaty i plusy. Należałoby też przejrzeć pod kątem zasadności etaty zarządcze w spółkach i agendach skarbu państwa – na pewno można z tych pieniędzy, które się tam marnują na „naszych” sformować ze dwie dywizje pancerne.
Tworzenie specjalnych funduszy wyjętych z dyscypliny finansów publicznych połączone z próbą zmiany konstytucji jest kiepskim wyjściem. Prowadzi wprost to korupcji i nieefektywności – coś, co potrafi położyć na kolana armię Rosji - kraju, który ma wszystkie surowce na miejscu i zajmuje znaczną część największego kontynentu na świecie. Nie tędy droga, przyjęcie takich ustaw w czasie niepokojów międzynarodowych to byłby zwykły sabotaż.
