Niestety mimo najszczerszych chęci nijak nie mogę się podpisać pod słuszną akcją chowania babciom dowodów osobistych, tylko po to by w dniu wyborach nie mogły one oddać swego głosu. Idea akcji jest szczytna i nawołuje wprost do jakże brakujących Polsce akcji społeczeństwa obywatelskiego. Ale język pogardy jakim obarczona jest ta inicjatywy zdecydowanie mnie do niej zniechęca.
Gdyby ta akcja nazywała się choćby „zabierz dowód bredzącym sklerotykom” to poprzeć mi byłoby ja łatwiej. Chociaż „ Stop starym szujom i śmieciuchom” byłoby już zdecydowanie lepsze. Mimo wszystko jednak „Viagra zamiast pieluch, niech przestaną bredzić” pasowałoby chyba najlepiej.
Być może jakiś nie znający się na żartach pan prokurator próbowałby uczestników tej akcji oskarżyć o podżeganie usiłowanie lub dokonanie przestępstwa podstępnego przeszkodzeniu udziałowi w głosowaniu (art. 245 k.k.) lecz jestem przekonany, że musiałby zrozumieć, że zabieranie dowodów bredzącym śmieciuchom tudzież wariatom w kaftanach, jest niczym innym jak stanem wyższej konieczności, a nawet obrony koniecznej.
Uparty centrolewicowiec, niedogmatyczny liberał i gospodarczy i obyczajowy, skłaniający się raczej ku agnostycyzmowi, fan F.C. Barcelony choć nick upamiętnia Ferenca Puskasa gracza Realu Madryt email:
gamaj@onet.eu
About Ferenc Puskas: I was with (Bobby) Charlton, (Denis) Law and Puskás, we were coaching in a football academy in Australia. The youngsters we were coaching did not respect him including making fun of his weight and age...We decided to let the guys challenge a coach to hit the crossbar 10 times in a row, obviously they picked the old fat one. Law asked the kids how many they thought the old fat coach would get out of ten. Most said less than five. Best said ten. The old fat coach stepped up and hit nine in a row. For the tenth shot he scooped the ball in the air, bounced it off both shoulders and his head, then flicked it over with his heel and cannoned the ball off the crossbar on the volley. They all stood in silence then one kid asked who he was, I replied, "To you, his name is Mr. Puskás". George Best
His chosen comrades thought at school He must grow a famous man; He thought the same and lived by rule, All his twenties crammed with toil; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' Everything he wrote was read, After certain years he won Sufficient money for his need, Friends that have been friends indeed; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' All his happier dreams came true - A small old house, wife, daughter, son, Grounds where plum and cabbage grew, poets and Wits about him drew; 'What then.?' sang Plato's ghost. 'What then?' The work is done,' grown old he thought, 'According to my boyish plan; Let the fools rage, I swerved in naught, Something to perfection brought'; But louder sang that ghost, 'What then?' “What then”” William Butler Yeats
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
