Niestety redakcja, mimo usilnych jak na razie nie dysponuje zdjęciami Afganki biegnącej po zrzuceniu napalmu. Jak na razie. Publiczność jest więc zmuszona zając się ochłapem swej wyobraźni, a ta otępiała od ciosów sztucznej rzeczywistości nie może już unieść takiego balastu. Wszelkie werbalne stymulacje próbują reanimować trupa tej ubogiej wizualizacji, ale niestety brak jakichkolwiek podświadomie zakodowanych fotosów bezrękich kalek po ostrzelaniu moździerzem, wydaje się sprawę przesądzać na dobre. Pozostaje wiec tylko pył Afgańskiej wioski skontrastowany z rozpaczą rodzin żołnierzy. Pojedynek raczej z tych nie najrówniejszych.
Zwierzęcy strach w oczach żołnierza jest nawet uczuciem ludzkim, choć ci co dziś wydają wyroki w ludzkich kategoriach raczej nie oceniają. Ocenia się zawsze krzywizną własnej rogówki, a ta nieznośnie od zawsze nosiła znamiona własnego urojenia, w odcieniu niemalże doskonałym. Współczucie rozdaje się więc po łuku własnych sympatii, czasami rozsadzanych czyjąś siłą odśrodkową, choć wówczas od zrywania plomb własnej nieomylności można na chwilę oślepnąć.
Ale nawet skoro moralni ślepcy potrafią dziś odważną kreską malować etyczne freski, to nic nie jest na pewno, a tym bardziej na zawsze.
Uparty centrolewicowiec, niedogmatyczny liberał i gospodarczy i obyczajowy, skłaniający się raczej ku agnostycyzmowi, fan F.C. Barcelony choć nick upamiętnia Ferenca Puskasa gracza Realu Madryt email:
gamaj@onet.eu
About Ferenc Puskas: I was with (Bobby) Charlton, (Denis) Law and Puskás, we were coaching in a football academy in Australia. The youngsters we were coaching did not respect him including making fun of his weight and age...We decided to let the guys challenge a coach to hit the crossbar 10 times in a row, obviously they picked the old fat one. Law asked the kids how many they thought the old fat coach would get out of ten. Most said less than five. Best said ten. The old fat coach stepped up and hit nine in a row. For the tenth shot he scooped the ball in the air, bounced it off both shoulders and his head, then flicked it over with his heel and cannoned the ball off the crossbar on the volley. They all stood in silence then one kid asked who he was, I replied, "To you, his name is Mr. Puskás". George Best
His chosen comrades thought at school He must grow a famous man; He thought the same and lived by rule, All his twenties crammed with toil; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' Everything he wrote was read, After certain years he won Sufficient money for his need, Friends that have been friends indeed; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' All his happier dreams came true - A small old house, wife, daughter, son, Grounds where plum and cabbage grew, poets and Wits about him drew; 'What then.?' sang Plato's ghost. 'What then?' The work is done,' grown old he thought, 'According to my boyish plan; Let the fools rage, I swerved in naught, Something to perfection brought'; But louder sang that ghost, 'What then?' “What then”” William Butler Yeats
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
