Zaledwie 3 godziny wystarczyły, aby wyborcy Prawa i Sprawiedliwości uznali Donalda Tuska za Fidela Castro. Widać ciągnie wilka do lasu. Albo więc polscy opozycjoniści, a właściwie już wręcz dysydenci (wiemy co się stało z Ojczyzną), nie są za bardzo cierpliwi, albo ten Fidel Castro nie jest taki zły jak o nim mówią.
Dysydenci niecierpliwi chyba jednak za bardzo nie są, wszak budowy nowej Irlandii zażądali już w godzinę po ogłoszeniu (jeszcze wówczas nieoficjalnych) wyników wyborów. Od tamtego dnia solidnie rozliczają każdego ministra z każdej godziny, choć przez miesiąc nie za bardzo było wiadomo kto był ministrem. Ale widać tak to jest, jak środowiska łże postępowe lekceważą polską tradycję i nie przynoszą ministrów w teczkach. Zresztą podczas koalicyjnych negocjacji, nikt nikogo od chamów albo warchołów nie komplementował, więc trudno to prostackie towarzystwo brać na poważnie.
Skoro dysydenci nie niecierpliwi, to może więc ten Fidel nie taki straszny. W końcu jeżeli, żeby zostać Fidelem wystarczy mówić zaledwie przez parę godzin godziny, to chyba ktoś Fidelowi dorobił totalitarną gębę. Przecież nikt pamiętając jak dysydenci (wówczas jeszcze nomenklatura) leżeli Rejtanem, gdy ktoś wspomniał o "gomułkowatym" Kaczyńskim, nie zarzuci naszym patriotom, że są niekonsekwentni, albo co gorsza, że nie znają historii lewackich morderstw.
Ale jakby nie było Ojciec Św. też przecież nie mówi najkrócej, więc w sumie Tusk, Fidel i papież chyba w jednej grają drużynie. A skoro razem grają, to nie dziwne, że i od Tuska żądają cudów.
Uparty centrolewicowiec, niedogmatyczny liberał i gospodarczy i obyczajowy, skłaniający się raczej ku agnostycyzmowi, fan F.C. Barcelony choć nick upamiętnia Ferenca Puskasa gracza Realu Madryt email:
gamaj@onet.eu
About Ferenc Puskas: I was with (Bobby) Charlton, (Denis) Law and Puskás, we were coaching in a football academy in Australia. The youngsters we were coaching did not respect him including making fun of his weight and age...We decided to let the guys challenge a coach to hit the crossbar 10 times in a row, obviously they picked the old fat one. Law asked the kids how many they thought the old fat coach would get out of ten. Most said less than five. Best said ten. The old fat coach stepped up and hit nine in a row. For the tenth shot he scooped the ball in the air, bounced it off both shoulders and his head, then flicked it over with his heel and cannoned the ball off the crossbar on the volley. They all stood in silence then one kid asked who he was, I replied, "To you, his name is Mr. Puskás". George Best
His chosen comrades thought at school He must grow a famous man; He thought the same and lived by rule, All his twenties crammed with toil; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' Everything he wrote was read, After certain years he won Sufficient money for his need, Friends that have been friends indeed; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' All his happier dreams came true - A small old house, wife, daughter, son, Grounds where plum and cabbage grew, poets and Wits about him drew; 'What then.?' sang Plato's ghost. 'What then?' The work is done,' grown old he thought, 'According to my boyish plan; Let the fools rage, I swerved in naught, Something to perfection brought'; But louder sang that ghost, 'What then?' “What then”” William Butler Yeats
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
